Tengsl málþroskaröskunar og félagsfærni barna á leikskólaaldri

Ritgerð þessi fjallar um tengsl málþroskaröskunar og félagsfærni barna á leikskólaaldri og er hún bæði byggð á heimildum og niðurstöðum úr vettvangsheimsókn. Í ritgerðinni er leitast við að svara tveimur rannsóknarspurningum: Hvaða áhrif hefur málþroskaröskun á félagsfærni barna á leikskólaaldri? Hvaða leiðir eru í boði til þess að efla félagsfærni barna með málþroskaröskun. Mál og félagsþroski gegna veigamiklu hlutverki í samskiptum fólks á öllum aldri og er grunnurinn að þeirri færni lagður í leik ungra barna. Ritgerðin skiptist í tvo hluta. Í fyrri hluta ritgerðarinnar er fjallað um helstu kenningar um málþroska annars vegar og félagsþroska hins vegar. Síðari hluti ritgerðarinnar er þríþættur. Fyrst er greint frá rannsóknum þar sem sambandið milli málþroskaröskunar og félagsfærni er rannsóknarefnið. Þá tekur við kafli um íhlutunarleiðir sem hægt er að nota til þess að efla félagsfærni hjá börnum með málþroskaröskun. Að síðustu er greint frá hvernig unnið er að félagsfærni hjá þessum hópi barna í leikskóla í Hafnarfirði. Farið var í vettvangsheimsókn þar sem fylgst var með því hvernig félagsfærni var efld hjá dreng sem hefur málþroskaröskun. Einnig var tekið viðtal við leikskólakennara sem og talmeinafræðing, sem starfa hjá Hafnarfirði, og þær niðurstöður fléttaðar inn í kaflann um rannsóknirnar sem og í kaflann um íhlutunarleiðirnar. Helstu niðurstöður þessarar ritgerðar eru að börn sem eiga í erfiðleikum með tungumálið eiga einnig í erfiðleikum með félagsfærni og þurfa á sérstakri aðstoð á því sviði að halda. Markviss þjálfun á þessum tveimur þáttum er mikilvæg fyrir leik barna á leikskólaaldri og er því mikilvægt að nýta það þjálfunarefni sem til er svo að þjálfun beri árangur