Kynferðislegt ofbeldi gegn börnum : hlutverk leikskólakennarans

Verkefnið er lokað til 31.8.2015.Í þessari ritgerð verður fjallað um kynferðislegt ofbeldi gegn börnum og möguleika leikskólakennarans til að bregðast við og hjálpa börnum sem beitt hafa verið slíku ofbeldi. Talið er að allt að 20% stúlkna séu beitt kynferðislegu ofbeldi og tíundi hver drengur sömuleiðis. Flest börn eru beitt ofbeldi af einhverjum nákomnum, foreldrum, fjölskyldumeðlimum eða ættingjum. Börn sem verða fyrir kynferðislegu ofbeldi eru líkleg til að bera þess merki með ýmsum hætti út ævina. Þau eiga erfitt með að skilja hvers vegna einhver þeim nákominn meiðir þau og hvers vegna ekki má segja frá. Að sama skapi hafa börn sem beitt hafa verið ofbeldi af nánum ættingjum ekki í mörg hús að venda. Börn sem verða fyrir kynferðislegu ofbeldi saka sig sjálf oft um að hafa boðið upp á ofbeldið með framferði sínu eða hegðun. Ung börn sem hvorki hafa öðlast kynþroska eða skilning á kynferðislegu ofbeldi gera sér sjaldan grein fyrir alvarleika ofbeldisins. Það er okkar mat að nauðsynlegt sé að skýr lagalegur rammi sé um kynferðislegt ofbeldi þar sem ofbeldið er betur skilgreint en það er í dag sem og viðbrögð við brotum gegn börnum. Hlutverk sveitarfélaga og nærumhverfis barna er afar mikilvægt í þessu sambandi, ekki hvað síst leikskólans. Börn tjá tilfinningar sínar oft með hegðun sinni, framgöngu og háttalagi. Það á ekki síst við um erfiðar tilfinningar líkt og þær sem fylgja óhjákvæmilega kynferðislegu ofbeldi. Meginniðurstaða okkar er sú að með betri menntun og fræðslu kennara aukist möguleikar þeirra á að greina einkenni hjá börnum sem hafa orðið fyrir kynferðislegu ofbeldi.This paper discusses sexual violence against children and the possibilities a preschool teacher has to react in order to help suffering children. It is estimated that up to 20% of girls and 10% of boys are victims of sexual harassment. Most of the perpetrators are close, the parents, a family member or a relative. Children who are exposed to sexual violence are likely to suffer in various ways throughout life. They find it difficult to understand why someone close to them hurts them and why they can not tell. By the same token, children who have been abused by a close relative have nowhere to go. Children who are exposed to sexual violence often blame themselves believing that their behavior or actions have resulted in the abuse. Young children who have not acquired maturity or understanding of sexual violence seldom realize the severity of the violence. It is our opinion that there is a need for a clear legal framework of sexual violence where violence is more clearly defined than it is today as well as responses to violations against children. The role of municipalities and children’s surroundings is extremely important in this respect, not least the preschool. Children often express their feelings through their behavior, conduct and how they behave. That is particularly true of difficult emotions such as those that inevitably follow sexual violence. Our main conclusion is that a better education and training for teachers increases their abilities of identifying the symptoms of sexual abuse against children