Söfnun, úrvinnsla og viðskipti með persónuupplýsingar

Í stafrænu hagkerfi tíðkast það að persónuupplýsingar einstaklinga eru nýttar sem gjaldmiðill í skiptum fyrir vöru eða þjónustu. Í rannsókn þessari er farið í saumana á hvernig persónuupplýsingum einstaklinga er safnað, hvernig viðskiptum með slíkar upplýsingar er háttað og hvernig tæknin hefur skapað hvata fyrir fyrirtæki að búa yfir greinagóðum upplýsingum um notendur eða viðskiptavini sína. Undanfarin ár hafa orðið til fyrirtæki sem byggja viðskiptamódel sitt að langmestu leyti á upplýsingasöfnun um einstaklinga í þeim tilgangi að nýta í markaðsetningu á allskyns vörum og þjónustu. Fyrirtæki hafa nýtt sér fáfræði almennings á viðfangsefninu og lagalega flókna notendaskilmála til að sækja samþykki sitt fyrir upplýsingasöfnun um einstaklinga. Evrópusambandið kom auga á þetta vandamál og kynnti nýja persónuverndarlöggjöf árið 2012 og er innleiðingarferli búið að vera í fullum gangi undanfarin ár. Öll aðildarríki sambandsins eru skyldug til þess að innleiða löggjöfina eigi síðar en 25. maí 2018. Um er að ræða umfangsmestu breytingar á persónuverndarlöggjöf í tvo áratugi. Farið er yfir helstu breytingar fyrir einstaklinga, fyrirtæki og eftirlitsaðila. Niðurstöður sýndu að við mat á peningalegu verðmæti persónuupplýsinga ber að taka margar breytur með slíkan reikning, þrátt fyrir að það sé gert er nær ómögulegt að setja einn verðmiða á allar persónuupplýsingar. Höfundar gefa álit sitt á hvernig nýta megi persónuupplýsingar í þágu almannahagsmuna og hvaða álit höfundar hafa á nýrri og mun hertari löggjöf