Seinfærir foreldrar og velferð barna

Sú staðalímynd sem hefur verið ríkjandi varðandi seinfæra er að þeir séu eilíf börn og geti ekki sinnt foreldrahlutverkinu á fullnægjandi hátt. Meginmarkmið ritgerðarinnar er því að skoða seinfæra foreldra og velferð barna þeirra. Í ljós kom að niðurstöður rannsókna hafa sýnt fram á það að börn seinfærra foreldra eru í aukinni hættu á að verða fyrir ofbeldi og vanrækslu og er hátt hlutfall forsjársviptinga meðal þessara foreldra. Ofbeldi og vanræksla í uppeldi barna getur haft mjög alvarlegar afleiðingar og valdið þeim langtíma skaða eða jafnvel leitt til dauða þeirra. Mikilvægt er því að skoða hvað hægt sé að gera til að koma í veg fyrir slíkt. Margir seinfærir foreldrar geta sinnt foreldrahlutverkinu á fullnægjandi hátt ef þeir fá viðeigandi aðstoð og stuðning. Árangursríkast er að þessi aðstoð sé veitt á heimili þeirra og þeir læri með því að framkvæma. Mikilvægt er þó fyrir fagfólk að skoða hvaða hæfni foreldrar þurfa að hafa til að sinna breytilegum þörfum barna sinna og hvaða þarfir það eru sem börn hafa á hverju þroskaskeiði. Félagsráðgjafar sem starfa með seinfærum foreldrum þurfa auk þess að líta til tengslakenninga í starfi sínu, gæta að viðhorfi sínu og líta til annarra þátta en einungis greindarskerðingarinnar sem orsök erfiðleikanna. Meðal annarra helstu áhrifaþátta eru skortur á stuðningi, félagsleg einangrun og bágur efnahagur. Einnig þarf að varast að líta á seinfæra foreldra sem einsleitan hóp því seinfærir foreldrar eru líkt og aðrir foreldar, eins ólíkir og þeir eru margir