Áskoranir í valddreifingu og auðlindastjórnun á norðurskautssvæðinu í kjölfar veðurfarsbreytinga

Norðurskautssvæðið er fjölbreyttur staður þar sem saman koma átta þjóðríki, ótal þjóðarbrot með mismunandi menningu, áherslur og markmið. Þar er einnig að finna bæði fjölbreytt dýralíf og einstakar náttúruperlur. Norðurskautssvæðið er einnig hlaðið jafnt endurnýjanlegum og óendurnýjanlegum auðlindum og því miklir hagsmunir í húfi. Í kjölfar hnattrænnar hlýnunar má gera ráð fyrir að ásókn í þessar auðlindir muni aukast eftir því sem aðgengi eykst. Í sögulegi samhengi má líta svo á að norðurskautssvæðið hafi verið auðlindakista fyrir ríkin sem eiga þar land, en bæði meirihluti íbúa sem og stjórnarsetur þeirra eru fyrir utan norðurskautasvæði að Íslandi undanskildu. Breytt viðhorf í alþjóðastjórnmálum hafa leitt af sér aukna valddreifingu og eiga stjórnvöld nú erfiðara með að hafa sínu fram án samráðs við íbúa á svæðinu. Á norðurskautssvæðinu er að finna fjölbreyttan hóp frumbyggja sem hafa á seinustu áratugum unnið að því að fá rétt sinn til lands viðurkenndan og hafa þeir náð mikilvægum áföngum í þeirri baráttu sinni. Norðurskautssvæðið hefur að geyma mikin auð, í margvíslegu formi hvort sem það er í efnahagslegum eða menningarlegum skilningi og þarf að vernda þá auðlind. Þjóðirnar átta á heimskautasvæðinu ásamt samtökum frumbyggja hafa bundist böndum í Norðurskautsráðinu með sjálfbæra þróun að leiðarljósi. Breytingar þær sem framundan eru sökum hlýnunar munu kalla á aðlögun íbúa á svæðinu. Slíkri aðlögun þarf þó að fylgja geta, þekking og að valdhafar séu í nánum tengslum við það svæði og það samfélag sem þarf að aðlagast breyttum aðstæðum. Því er mikilvægt að staðbundið vald sé elft þar sem staðbundin stjórnvöld hljóta að hafa betra skynbragð á hvaða aðgerða er þörf til aðlögunar á nýjum aðstæðum