Hrosshár : nýting og vinnubrögð fyrr og nú.

Í gegnum tíðina hefur íslenski hesturinn þjónað mikilvægu hlutverki sem vinnudýr og samgöngutæki þjóðarinnar. Á seinni árum hefur hann náð miklum vinsældum sem reiðhestur, þar sem heilu fjölskyldurnar sameinast oft í skemmtilegu áhugamáli og útivist. Sögu hestsins eru hér gerð nokkur skil. Hrosshárið var nýtt í reiðver og ýmis reipi sem nauðsynleg voru á hverjum bæ. Hrosshársvinnsla lagðist niður hér á landi upp úr seinni heimsstyrjöldinni með þeim breytingum sem þá urðu á öllum búskaparháttum í sveitum. Í dag kunna fáir þau handbrögð sem notuð voru við að bregða gjarðir eða flétta reiptögl. Í ritgerðinni er safnað saman heimildum um þessi gömlu vinnubrögð og þannig reynt að færa þau áfram til nýrra kynslóða. Leitað er svara við spurningum eins og hverjir unnu úr hrosshárinu, hvernig unnið var og hvenær hrosshársvinnsla af því tagi lagðist af. Í seinni hluta ritgerðarinnar er fjallað um nokkrar íslenskar veflistakonur sem hafa þróað sig áfam með notkun hrosshárs í list sinni, auk stuttrar umfjöllunar um nýtingu hrosshársins til annarra hluta s.s. í skartgripi eða skúlptúra