Börn, skilnaðir og Þjóðkirkjan

Ritgerð þessi fjallar um börn sem hafa gengið í gegnum skilnað foreldra sinna. Ritgerðin byggir fyrst og fremst á rannsóknum sem fram hafa farið hérlendis sem og erlendis um málefni skilnaðarbarna og leiðir sem taldar eru til úrbóta þeim til handa. Vitnað er í samtöl við ýmsa fagaðila í skilnaðaráðgjöf og fræðslu til foreldra. Skyggnst er inn í verkefnið Áfram ábyrg, áhrif skilnaða á börn og leiðir til úrbóta, sem Félagsþjónustan í Reykjanesbæ ásamt Keflavíkurkirkju eru með í undirbúningi. Sérstaklega er leitað í skrif Benedikts Jóhannssonar sálfræðings hjá Fjölskylduþjónustu kirkjunnar, en hann hefur gefið út töluvert af greinum og bókum er fjalla um málefni skilnaðarbarna og fjölskyldur þeirra. Hlutverk Þjóðkirkjunnar og skyldur hennar gagnvart skilnaðarfjölskyldum eru einnig reifuð. Niðurstöður þeirrar umræðu eru að Þjóðkirkjan ásamt félagsþjónustu ætti að hafa í huga nána samvinnu sem miðar að markvissri vinnu sem hefur það að leiðarljósi að hlú betur að börnum í skilnaðaraðstæðum og gæta að réttindum þeirra sér í lagi í ljósi þeirra erfiðleika sem blasa við íslensku þjóðfélagi. Ýmislegt bendir til þess að hagsmunir skilnaðarbarna séu oft ekki hafðir að leiðarljósi við nýja sambúð foreldra. Einnig benda rannsóknir til þess að oft á tíðum fái börnin ekki nægan tíma með því foreldri sem flyst burt, það dragi því verulega úr umgengni og samskiptum við umgengnisforeldri með tímanum. Hlutverk Þjóðkirkju Íslands, í samvinnu við félagsþjónustu, gæti því verið að auka framboð á fræðslu frá fagfólki, skilnaðarfjölskyldum að kostnaðarlausu og Þjóðkirkjan ætti að taka virkan þátt í slíkri fræðslu. Í lok ritgerðar eru settar fram tillögur til úrbóta