Veganskur vísdómur. Rökgreining og innsæi sameinast fyrir velferð dýra

Ritgerðin fjallar um veganisma, annmarka hans og ágæti. Athyglinni verður sérstaklega beint að því sem ég kalla „gráu svæðin“ í veganisma, sem eru sérstakar áskoranir fyrir þessa hugmyndafræði. Grá svæði eru t.d. grisjun stofna sem eru að stækka of hratt, gæludýrahald, meindýravarnir og framtíð ræktaðra tegunda (þ.e.a.s. tegunda sem hafa verið ræktaðar en geta ekki sjálf lifað af í náttúrunni). Gráu svæðin hafa verið notuð af andstæðingum veganista sem uppgjöf eða aðgerðaleysi gagnvart siðferðisvandanum. Gráu svæðin hafa sömuleiðis verið hunsuð of lengi af veganistum sjálfum sem benda frekar á önnur augljósari vandamál og ýta á undan sér átökum við þessar flóknari áskoranir. Það má segja sem svo að gráu svæðin séu ákveðið öngstræti fyrir veganista og andstæðinga hans. Í ritgerðinni verður því haldið fram að ástæðan fyrir „öngstrætinu“ sé skortur á „hinu mannlega“ í umræðunni. Hið mannlega tengist hlutum eins og tilfinningum (e. feelings), innsæi (e. intuition) og huglægni (e. subjectivity). Ofuráhersla á rökgreiningu hefur tilhneigingu til að horfa framhjá þessum tilteknu fyrirbærum. Hugmyndin er að hið mannlega geti hjálpað til við að leysa vandann (a.m.k. að hluta) sem veganska hugmyndafræðin og veganska hreyfingin er að kljást við. Þá er einnig vonast til að afraksturinn geti stuðlað að ígrundaðri umræðu milli veganista og andstæðinga þeirra. Það virðist ákjósanlegt sérstaklega í ljósi þess að veganismi er að mörgu leyti mikilvæg siðferðileg meginregla þrátt fyrir talsverða annmarka