Íbúalýðræði í Ísafjarðarbæ: Þátttaka og traust

Meginmarkmiðið þessarar rannsóknar er að skoða samspil þátttöku í stjórnmálum á grundvelli íbúalýðræðis og hvort að þátttaka leiði til meira trausts milli þeirra aðila sem taka þátt í íbúalýðræði. Rannsóknin fjallar um íbúalýðræði í Ísafjarðarbæ og þættirnir sem voru skoðaðir voru meðal annars hvaða leiðir sveitarfélagið hefur farið til þess að auka íbúalýðræði með tilliti til tíunda kafla Sveitarstjórnarlaga 138/2011. Sá kafli kveður á um samráð sveitarfélaga við íbúa sína. Rannsóknin er eigindleg tilviksrannsókn þar sem sendar voru út spurningakannanir með hálf opnum spurningum bæði á íbúa Ísafjarðarbæjar sem hafa tekið þátt í þeim úrræðum íbúalýðræðis sem hefur verið komið á laggirnar í sveitarfélaginu, sem og fulltrúum innan stjórnsýslu Ísafjarðarbæjar sem hafa að miklu leyti komið að mótun þeirrar stefnu í íbúalýðræðismálum sveitarfélagsins sem nú er við lýði. Með svörunum var lagt mat á það hvort aukin þátttaka íbúa og fulltrúa sveitarfélagsins í íbúalýðræðismálum væri að skila sér í meira trausti milli þessara aðila. Niðurstöðurnar voru skoðaðar með hliðsjón af tveimur kenningum; kenningu Roberts Putnam um þátttöku í stjórnmálum og traust, sem og kenningu Hibbings og Theiss-Morse um laumuspilslýðræði (e. stealth democracy). Niðurstöður rannsóknarinnar benda til þess að tengsl gætu verið á milli þátttöku íbúa í íbúalýðræðismálum í sveitarfélaginu og þess trausts sem þeir bera til stjórnsýslu og ákvarðanatöku sveitarfélagsins. Aukið samráð og þátttaka á vettvangi íbúalýðræðismála geti skilað sér í meira trausti á milli þessara aðila ef rétt er farið að hlutunum, þátttaka ein og sér sé hinsvegar ekki ávísun á meira traust