Ég get líka leikið : fötluð börn í leikskólum.

Í þessu verki er fjallað um fötlun út frá ýmsum sjónarhornum. Skýrt er frá þróun fötlunarfræða, allt frá því er litið var á fötlun sem persónulegan harmleik í lífi þess fatlaða, þar til farið var að laga umhverfið að þörfum fatlaðra og fjarlægja samfélagslegar hindranir. Gerð er grein fyrir nokkrum kenningum um leikinn og hvaða gildi hann hefur fyrir nám og þroska allra barna. Niðurstöðurnar eru að leikur er aðal náms- og þroskaleið allra barna. Í leik læra þau á umhverfi sitt, tjá tilfinningar sínar og þróa tengsl við jafnaldra. Mikilvægt er að fylgjast með leik barna til að sjá hvar þau eru stödd í þroska. Huga þarf að ýmsum sértækum þáttum þegar unnið er með fötluð börn. Leikskólum ber skylda til að gera leiknum hátt undir höfði og koma til móts við þarfir allra barna. Börn þurfa að fá að leika sér á eigin forsendum en einnig er mikilvægt að kennari grípi inní þegar þörf krefur