Fjárfesting í höftum. Hvernig hefðu heimili átt að ávaxta sparnað sinn á árunum eftir setningu gjaldeyrishafta

Árið 2008 varð bankahrun á Íslandi þar sem þrír stærstu bankar landsins féllu með stuttu millibili. Þetta olli miklum erfiðleikum í íslenska hagkerfinu og gripu stjórnvöld til þess ráðs að setja á gjaldeyrishöft. Með þessari lagasetningu fækkaði ávöxtunarkostum íslenskra heimila þar sem þau voru knúin til að ávaxta sparnað sinn innanlands. Tímabilið frá byrjun árs 2009 til loka árs 2012 verður tekið fyrir í þessu samhengi því enn eru ófyrirséð um hversu lengi gjaldeyrishöftin koma til með að vera í gildi og er þar með ótækt að spá fyrir um langtímaáhrif þessarar lagasetningar. Kreppan í Malasíu, sem nú er liðin hjá, þykir áþekk þeirri sem skall á hér á landi og þá sérstaklega aðdragandinn að henni. Það er því áhugavert að skoða áhrif á ávöxtunarkosti og þróun þeirra þarlendis og einnig í öðrum löndum til samanburðar. Litið er á ávöxtun á fasteignamarkaði í þessu sambandi, bæði á því að eiga húsnæði, leigja út eða að borga upp lán. Þar að auki er farið yfir ávöxtun á hlutabréfa- og skuldabréfasöfnum og reynt að spá fyrir um hver framtíð þessara markaða verður. Þar sem mörg heimili hafa geymt sparifé sitt á bankareikningum verður sá ávöxtunarkostur kannaður sérstaklega og að lokum leitast við að greina þá leið sem er æskilegust fyrir skuldsett heimilin og skilar mestri ávöxtun miðað við núverandi ástand