Aðgengi fullorðinna að námi á framhaldsskólastigi

Markmið þessarar rannsóknar var að skoða tækifæri fullorðinna til náms, sem ekki hafa lokið formlegu framhaldsskólaprófi. Í ljósi þess að aðgengi nemenda 25 ára og eldri hefur verið takmarkað inn í framhaldsskólana var kannað hvernig eldri nemendur upplifa möguleika sína til menntunar. Rannsóknin byggist á viðtölum við átta einstaklinga á aldrinum 25-30 ára sem hættu í námi en stunda núna nám utan hefðbundins framhaldsskóla. Niðurstöðurnar sýndu fram á að viðmælendur hættu í námi á sínum tíma vegna námserfiðleika og félagslegra vandamála. Þegar þeir hófu nám að nýju nefndu þeir að þörf væri fyrir aukinn sýnileika námsleiða innan framhaldsfræðslukerfisins, ásamt auknu upplýsingaflæði frá framhaldsskólunum ef þeir fá þaðan höfnun á umsókn sinni. Helsta hindrun þátttakenda var fjármögnun námsins og þurftu sumir að skrá sig á atvinnuleysisbætur til að komast á námssamning. Aðrir gátu fengið styrk frá stéttarfélagi sínu, sumir fengu lán hjá fjölskyldu sinni eða styrki frá öðrum stofnunum. Almennt vildu viðmælendur ekki taka námslán. Meginniðurstaðan var sú að nám innan framhaldsfræðslukerfisins er of kostnaðarsamt og því geta niðurstöðurnar til dæmis nýst þeim sem standa að skipulagi menntakerfis hérlendis svo hægt sé að koma til móts við þá einstaklinga sem búa við fjárskort og hafa ekki tök á því að fara aftur í nám.The aim of this study was to explore how adults who have not completed upper secondary education view the accessibility of education and opportunities to resume their studies. Semi- structured interviews were conducted with people age 25-30, who had dropped out of school, but are now studying in the adult education system. The results shows that those interviewed had abandoned their studies when younger due to learning difficulties and social problems. Once they decided to resume their studies, they felt there was a need for better information on education, especially information about alternative options from the upper secondary schools who had no openings for them due to legal mandates. The biggest obstacle the participants faced involved financing their resumed studying and some even had to resort to claiming unemployment benefits in order to be accepted for further studying. Those who had been in employment were entitled to grants from their unions, others were able to receive personal loans from their families or grants from other institutions. Generally, the participants did not see student loans as a good option, and therefore had to work alongside their studies in order to support themselves and their families. The results can, for example, be of use for those responsible for policy and decision-making in the Icelandic educational system. This study demonstrates the importance of ensuring equal educational opportunities for everyone, irrespective of their financial status