Sérhæfð lífslokameðferð á bráðalegudeildum : viðhorf og reynsla hjúkrunarfræðinga

Bakgrunnur rannsóknarinnar: Hjúkrunarfræðingar sinna deyjandi sjúklingum við aðstæður sem ekki eru alltaf kjöraðstæður fyrir lífslokameðferð, Ein líknardeild er starfrækt á Íslandi, því leggjast sjúklingar sem þurfa á lífslokameðferð að halda inn á bráðsjúkrahúsin sem eru aðallega ætlaðar sjúklingum með bráðsjúkdóma. Tilgangur rannsóknarinnar: Helsti tilgangur rannsóknarinnar var að kanna viðhorf og reynslu hjúkrunarfræðinga af sérhæfðri lífslokameðferð á bráðalegudeildum, að skoða það sem vel gengur ásamt hindrunum í hjúkrun sjúklinga við lífslok í slíku umhverfi. Aðferðafræði: Eigindleg rannsóknaraðferð varð fyrir valinu þar sem gagna var aflað með viðtölum. Þátttakendur voru 19 frá bráðalegudeildum á tveim stærstu sjúkrahúsum landsins. Gagnagreind voru 12 viðtöl, framkvæmd var þáttagreining, textinn var flokkaður ásamt tilvitnunum sem tengdust hver annarri og merktur samkvæmt innihaldsefni hverju sinni. Undirliggjandi merking allra þáttanna var sameinuð í yfirflokk sem lýsti viðhorfum og reynslu hjúkrunarfræðinganna af sérhæfðri lífslokameðferð á bráðalegudeildum. Niðurstöður: Skilgreining þátttakenda á sérhæfðri lífslokameðferð var: Ákvörðun um meðferðartakmörkun og áhersla á að skapa rými fyrir vellíðan og góða einkennameðferð í rólegu umhverfi. Sex meginþemu komu í ljós: Ákvörðunartaka um meðferðartakmörkun; samvinna og samskipti í lífslokameðferð; einkennameðferð; áhrif umhverfis á gæði þjónustu; stuðningur fyrir aðstandendur; áhrifaþættir í lífslokameðferð. Hvert þema stóð fyrir nokkrum undirþemum. Niðurstöður gáfu vísbendingar um að deyjandi sjúklingar á bráðalegudeildum færu of seint á sérhæfða lífslokameðferð og að þörf væri á upplýstu samþykki sjúklings varðandi meðferðartakmörkun. Ályktun: Mikilvægt er að stuðla að ákvörðunartöku um meðferðartakmörkun á bráðalegudeildum þegar sjúklingur er deyjandi. Einnig að koma á skipulegri umræðu um mikilvægi ákvörðunartöku um meðferðartakmörkun á bráðalegudeildum og skoða með hvaða hætt eigi að bregðast við. Lykilorð: Lífslokameðferð, líknarmeðferð, bráðalegudeildir, umhverfi, virðing, samskipti.Background: Nurses treat dying patients under various conditions that may not always be ideal for end of life care. Iceland only operates one hospice for the terminally ill, most dying patients are admitted to hospital wards that are intended to serve emergency cases. Aim: Was to explore the attitudes and experiences of nurses involved in end of life care in acute hospital units, and to shed light on successful methods as well as barriers to effective care. This valuable knowledge can be applied to further develop the specialized end of life treatment in the acute hospital settings. Methodology: A qualitative research design was chosen. Data was collected through interviews. The sample consisted of 19 nurses from the country’s two main hospitals. Data analysis was performed, the transcripts along with relevant quotations were summarized according to topics, categorized and labeled accordingly to describe the experiences and perspectives of nurses providing specialized end of life care in acute hospital units. Results: The participants defined the specialized end of life care of patients in acute hospital units as: recognising the limitations of treatment and focusing on creating a space for wellness and personalised care in a peaceful environment. Six main themes emerged: decision-making regarding the limitations of treatment; communication about end of life care; symptomatic treatment; the influence of environmental factors on the quality of services; support for families; determining factors in end of life care. Each theme included several sub themes. The results indicate that terminally ill patients in acute hospital settings receive terminal care too late and also suggest a need for improvements to ensure informed consent from patients on treatment limitation. Conclusions: It is important to promote informed decision-making on treatment limitation for terminally ill patients in the acute hospital setting. It is therefore essential to facilitate debate as to how decision-making should be conducted to ensure informed decision-making in acute hospital settings. Key words: End of life treatment, palliative care, acute hospital setting, environment, respect, communication