POLITYKA KULTURALNA – PRÓBA DEFINICJI

Kultura – w tym również teatr i muzyka – zawsze w swym wymiarze realnym była w sposób istotny uzależniona od konkretnych zleceniodawców i władców. Nie oznacza to jednak, że jej język jest w sposób bezwzględny językiem władzy, należy wszakże dodać, że kultura nie może się bez niej obyć.Wobec całej złożoności problemu, jakim są relacje między kulturą a polityką, należy stworzyć pewne reguły, tak aby w przypadku kryzysu systemu Welfare, kryzysu etatyzmu, mogła zaistnieć – również w wymiarze kultury – jakaś forma wspomagania (a dotyczy to w różnej mierze wszystkich krajów europejskich). Chodziłoby tu o mnożenie w sensie pluralistycznym form komunikacji, kreatywności, edukacji kulturowej pod kątem emancypacji struktur opieki społecznej niewydolnego systemu państwowego. Szczególnie istotne w tym zakresie byłoby zarządzanie, koordynacja oraz ukierunkowanie – odgrywających coraz ważniejszą rolę – instytucji prywatnych, a także inicjatyw o charakterze mecenatu