PARLAMENTARNA DEMOKRATIJA U INDIJI: PROBLEMI I IZAZOVI

In this paper, we examine the parliamentary democracy in India. The Constitution makers adopted the British model of parliamentary democracy but democratic institutions had existed in many parts of ancient Vedic India. In this historical context, we explore the concepts of ‘Sabha’ and ‘Samiti’, the ancient institutions of representative democracy in India. Under the Constitution, the people of India exercise their sovereignty through Parliament at the central level and through State Legislatures in each State. The executive power is vested in the President, who is the highest dignitary in the realm, the symbol of the statehood, and the embodiment of the unity of the country. He represents the sovereign will of the nation and exercises his functions by acting on the advice and aid of the Council of Ministers. Different cases have been discussed regarding the judicial approach to parliamentary democracy, the concept of independence of the judiciary, and its power to amend the Constitution. After discussing the the parliamentary privileges and freedom of speech in Parliament, the author casts more light on the concepts of election and adult suffrage in India, and focuses on the role and position of the Speaker/Chairman in the House of People and respective State Legislatures. In the end, the author identifies specific problems observed in practice and discusses the challenges facing the Indian parliamentary democracy.Predmet ovog rada je parlamentarna demokratija u Indiji, sa posebni osvrtom na probleme i izazove sa kojima se ona suočava. Iako su ustavotvorci usvojili britanski model parlamentarne demokratije, demokratske institucije su postojale u mnogim krajevima Indije još u drevnoj vedskoj kulturi. U tom istorijskom kontekstu, autor objašnjava koncepte "Sabha" i "Samiti", drevnih institucija reprezentativne demokratije u Indiji. U skladu sa Ustavom, narod Indije ostvaruje svoja suverena prava kroz Parlament (Dom naroda) na centralnom nivou i kroz državna zakonodavna tela u svakoj pojedinačnoj državi. Nosilac izvršne vlasti je Predsednik, kao najviši državni zvaničnik koji je simbol državnosti i oličenje državnog jedinstva. On predstavlja suverenu volju naroda i obavlja svoje funkcije uz pomoć Veća ministara. Autor navodi brojne slučajeve iz sudske prakse koji ilustruju sudski pristup različitim ustavnim problemima u razvoju parlamentarne demokratije u Indiji, koncept nezavisnog sudstva i njegovu moć da utiče na promenu Ustava. Nakon osvrta na privilegije poslanika i slobodu govora u Parlamentu, autor objašnjava koncept parlamentarnih izbora i univerzalnog prava glasa u Indiji, i razmatra ulogu i položaj predsednika/predsedavajućeg Doma naroda na centralnom nivou i predsednika odgovarajućih državnih zakonodavnih tela na lokalnom nivou. Na kraju, autor identifikuje konkretne probleme uočene u praksi, kao i izazove sa kojima se suočava parlamentarnu demokratija u Indiji