Üst Ekstremite Etkilenimi Olan Spastik Klinik Tipteki Serebral Palsili Çocuklarda, Konvansiyonel Fizyoterapiye Ek Uygulanacak Olan Teknoloji Destekli Tedavi Programı ile Konvansiyonel Fizyoterapi Programının Üst Ekstremite Fonksiyonlarına Etkilerinin Karşılaştırılması

The aim of this study was to compare the effects of conventional physiotherapy and technology-assisted treatment programs using in addition to physiotherapy program on upper extremity functions in children with cerebral palsy (CP). Twelve children as the technology-assisted treatment group (Group 1) and 18 children as the conventional physiotherapy group (Group 2) were included in the study. Muscle tone with Modified Ashworth Scale (MAS), upper extremity functions with Abilhand-Kids Scale and Quality of Upper Extremity Skills Test (QUEST), trunk functions with Trunk Control Measurement Scale (TCMS), everyday life and participation with Pediatric Evaluation of Disability Inventory (PEDI) and Child Health Questıonnaıre Parent Form (CHQ-PF-50) was evaluated. Also upper extremity usage areas were recorded as limitation map values. MAS values in group 1 after treatment was significantly lower (p˂0.05). In both groups, changes in grasp and total score of the scale were significant, while dissosiated movements and weight bearing subscale scores were significantly different in the first group (p˂0.05). In group 2 only the change in the selective motion control score of TCMS was significant, while the change in all sub and total scores of group 1 was significant. Functional skills score change of PEDI was found significant in group 2 (p˂0.05). The change in the limitation map values and total scores were found to be significant in group 1. As a result; when technology-assisted therapy in children with CP was added to the physiotherapy program, it was found to be effective in improving upper extremity functions.Çalışmanın amacı, Serebral Palsi (SP) tanılı çocuklarda fizyoterapi programına ek olarak uygulanan konvansiyonel fizyoterapi ile teknoloji destekli tedavi programlarının üst ekstremite fonksiyonlarına etkilerinin karşılaştırılmasıdır. Çalışmaya teknoloji destekli tedavi grubu (1. grup) olarak 12 çocuk, konvansiyonel fizyoterapi grubu (2. grup) olarak 18 çocuk dahil edildi. Çalışmada kas tonusu Modifiye Ashworth ölçeği (MAS), üst ekstremite fonksiyonları Abilhand-Kids Ölçeği, Üst Ekstremite Beceri Kalite Testi (ÜEBKT), gövde fonksiyonları Gövde Kontrol Ölçüm Skalası (GKÖS), günlük yaşam aktiviteleri ve katılım ise Pediatrik Özürlülük Değerlendirme Ölçeği (PEDI) ve Çocuk Sağlığı Anketi – Anne/Baba Raporu (CHQ PF-50) ile değerlendirildi. Ayrıca üst ekstremite kullanım alanları kısıtlılık haritası değerleri olarak kaydedildi. Tedavi sonrası 1. grup MAS değerlerinde anlamlı azalma görüldü (p˂0.05). Her iki grupta ÜEBKT ölçeğinin kavrama ve toplam puan değişimleri anlamlıyken, 1. grup’ta bağımsız hareketler, ağırlık taşıma alt bölüm puanlarında da anlamlı değişim görüldü (p˂0.05). GKÖS’nın 2. grup’ta sadece selektif hareket kontrolü puanındaki değişim anlamlıyken, 1. grup’un tüm alt ve toplam puanlarındaki değişim anlamlı bulundu. PEDI’nin fonksiyonel beceriler puan değişimi 2. grupta anlamlı bulundu (p˂0.05). Kısıtlılık haritası değerlerindeki ve toplam puanlarındaki değişim 1. grup’ta anlamlı bulundu. Sonuç olarak; SP’li çocuklarda fizyoterapi programına ek olarak uygulanan teknoloji destekli tedavinin, üst ekstremite fonksiyonlarını geliştirmede etkili olduğu görüldü