Fichte'de Öznelerarasılık ve Beden Sorunu

The consept of subject, which exist in a “transcendental” manner in traditional Philosophy -especially in Medieval Philosophy-has been considered as the “I”, close to the meaning used today since 17th century by Descartes’s start his Philosophy whith the cogito(I think) it has become a rational and founding being. Fichte has developed a new philosophy that put the ego to center, on the basis of intersubjectivity, in order to change the meaning of the consept of subject which was handled as an ısolated consciousness by Descartes and Kant, and to make human freedom possible and free it from the nature’s determination. This new ego is the highest principle of practical philosophy rather than theoretical and it is a being that acts not only thinks.Geleneksel felsefede, özellikle de Ortaçağ felsefesinde “aşkın” bir tarzda varolduğu düşünülen özne kavramı, 17. yüzyılla birlikte günümüzde kullanılan anlama yakın bir biçimde “Ben” olarak düşünülmüş,Descartes’ın felsefesini cogito(düşünüyorum) ile başlatmasıyla ussal ve kurucu bir varlık haline gelmiştir.Fichte Descartes ve Kant’ın yalıtılmış bir bilinç olarak aldığı özne kavramını değiştirmek, insan özgürlüğüne yer açmak ve böylece özneyi doğanın belirleniminden kurtarmak için tamamen özneden hareket eden -bunu da öznelerarasılık temelinde yapan-yeni bir felsefe geliştirmiştir. Bu yeni özne, teorik olmaktan çok pratik aklın en yüksek ilkesidir ve düşünen bir varlık olmaktan çok eyleyen bir varlıktır