Uyumlanma: Stimmung, sonluluk ve dışarıdalık tecrübesi

90 pagesBu tez, temelde Varlık ve Zaman olmak üzere Heidegger’in Fundamental Concepts of Metaphysics ve Contributions to Philosophy eserlerinde Stimmung “nosyonunun” zamansal ve mekansal içerimlerinin izini sürmektedir. Heidegger’in bahsi geçen eserleri ile bazı başka makale ve kitaplarında Stimmung, zamansal ve mekansal anlamda dışarıda olma, yerinden edilme ve “anlam” yitimi tecrübesinin meydana geliş hissi olarak değerlendirilmektedir. Heidegger için zaman, en azından Varlık ve Zaman'da, varlığın anlamının anahtarıdır. Anlam bakımından varlık ve köken bakımından zaman, varlıkların tezahür ettiği biçimde ele alınır. Varlıklar bu tezahür temelinde açığa çıkıyor ve anlamlı hale geliyorsa, varlıklar ile kendi "dışarıda" varlığımız arasında bir bağlantı olmalıdır. Dasein'in varoluşsal analitiği, varlığın anlamının artiküle edildiği aşkın ufuk olarak ortaya koymaya çalışılır ve bu, Dasein’ın zamansal bir varlık ya da zamansallık olarak yorumlanması ve ortaya koyulmasıyla gerçekleştirilir. Heidegger mevcudiyetin altında yatan bu gizli ilişkinin, Dasein’ın ve kronolojik zamanın dışında kalan bir alanın peşindedir. Kendisini göstermeyen, varlığa gelmeyen, ancak tüm varlık katmanlarını geçen ve “şeylerin anlamlı olduğu” bir alan oluşturan bir zamanın peşindedir. Bu açıdan Stimmung bu çalışmada dünyada/n olma anlamında mekan; tempo kazanma, uyumlanma ve ritme girme anlamında zaman tecrübesinin dile getirildiği temel “kavram” olarak ele alınacaktır. Hususen Stimmung, varlık/var olma hissinin doğduğu yer olarak okunmaya çalışılacaktır.This thesis tries to trace temporal and spatial implication of the “notion” of Stimmung mainly in Being and Time, Fundamental Concepts of Metaphysics and Contributions to Philosophy. Accordingly, Stimmung is evaluated as the temporal and spatial occurrence of the ecstatic experience, displacedness and loss of “sense/meaning”. Time for Heidegger, at least in Being and Time, is the key to the meaning of being. Being with respect to its meaning, and time with respect to its origin is observed in the way in which beings become manifest. If the beings get disclosed and become meaningful on the basis of this manifestation, then there should be a connection between beings and our own "ecstatic" being. The existential analytic of Dasein is after uncovering the transcendental horizon in which the meaning of Being in general gets articulated. And this is done through the interpretation and exposing of human being, or Dasein more properly, as temporality. Heidegger is after this hidden relation that lies beneath the presence. He is after Dasein's ecstatic being as being-outside-itself-in-the-world and time. He is after a time that does not present itself, that does not come to presence but traverses all the layers of being and establishes a field where "things make sense". In this study, Stimmung is treated as the key concept through which the articulation of space in the sense of being-in-the-world, and time in the sense of attunement and gaining tempo is displayed. Specifically, Stimmung will be handled as the originary unfolding space of sense