ZAN 17

Conclusie In het plangebied zijn drie archeologische vindplaatsen aangetroffen. Hoewel de vindplaatsen geen diagnostisch materiaal hebben opgeleverd, impliceert de geologische opbouw van het plangebied een datering van de Late IJzertijd tot in de Romeinse Tijd. Vindplaats I en II zijn waarschijnlijk discontinue uitlopers van een nederzettingsterrein op het crevasselichaam zelf. Omdat deze hoger in het landschap heeft gelegen, is de vondstlaag hier volledig opgenomen in de recente verstoringen. De waarneming van een Romeinse vondstlaag onder de westrand van de storthoop onderstreept dit vermoeden. Hier is waarschijnlijk de vondstlaag nagezakt in de wat lager gelegen vulling van een restgeul van de crevasse. Vindplaats III betreft waarschijnlijk sporen van niet-bewonings activiteiten, welke te relateren zijn aan de vindplaatsen I en II. Het kan gaan om sporen van agrarische activiteit of bijvoorbeeld een grafveld. Indien het werkelijk om een grafveld gaat is het risico dat de opdrachtgever loopt met betrekking tot planschade en/of vertraging zeer groot. Met betrekking tot het terrein, waarvoor specifieke plannen bestaan voor de bouw van een overslaghal, kan geconcludeerd worden dat, hoewel in enkele boringen een kleine hoeveelheid houtskool is aangetroffen, er geen sprake is van een archeologische vindplaats