ARC-Rapporten 2010-197

De onderzoekslocatie ligt in een geul van het vlechtende riviersysteem van de Maas dat het laatglaciale terras van de Maas doorsnijdt. Op de locatie zijn bruine enkeerdgronden aanwezig die zijn gevormd op vorstvaaggronden. Hierdoor heeft de onderzoekslocatie een hoge archeologische trefkans. De gehele onderzoekslocatie heeft een hoge trefkans op archeologische resten en/of sporen uit de periode Neolithicum – Nieuwe Tijd. Het hoger gelegen noordelijke en noordoostelijke deel zal hiernaast een hoge trefkans hebben op archeologische resten en/of sporen uit de periode Paleolithicum – Mesolithicum. Het noordelijke en noordoostelijke deel is mogelijk op een terrasrand gesitueerd. Dit deel valt binnen de historische dorpskern van Broekhuizenvorst, waardoor er bovendien een verhoogde trefkans is op archeologische resten uit de Vroege Middeleeuwen en de Nieuwe Tijd. Uit het karterend onderzoek blijkt dat de verstoring die was aangetroffen in het verkennend booronderzoek op het oostelijke terreindeel groter is dan voorheen werd aangenomen. Ook blijkt dat de contour van de verstoring grotendeels overeenkomt met de loop van de wegen van voor de aanleg van de Roathweg met bijbehorende ruilverkaveling. De vermeende overgang tussen de geul en het terras op de locatie die op basis van het bureau-onderzoek en verkennend booronderzoek werd verwacht, blijkt een antropogene ophoging te zijn. In het karterend onderzoek zijn geen archeologische indicatoren aangetroffen die duiden op een vindplaats ouder dan de Nieuwe Tijd. De archeologische indicatoren zijn verspreid over de gehele onderzoekslocatie aangetroffen aan de basis van het eerddek. Het eerddek is daarom waarschijnlijk pas ontstaan in de Nieuwe Tijd