ARC-Rapporten 2006-25

De onderzoekslocatie ligt op oeverafzettingen van de Waal. Deze oeverafzettingen zijn afgezet tussen 1625 BP en het moment van bedijking, rond de 12e eeuw. De onderzoekslocatie is waarschijnlijk vanaf dat moment bewoonbaar. De onderzoekslocatie is tot in de jaren ’60 van de 20e eeuw in gebruik geweest als hoogstamboomgaard. Hierna is de onderzoekslocatie twee maal diep geploegd en geëgaliseerd. Hierdoor is tot maximaal 80 cm –mv sterk verstoord. In de verstoorde laag is wat steenkool- en baksteengruis aangetroffen. Hieronder zijn geen archeologische waarnemingen gedaan. Evenentuele grondsporen zouden zich nog onder dit niveau kunnen bevinden. De zone onder de verstoorde laag heeft echter tot 170 cm –mv blootgesteld gestaan aan grondwaterfluctuaties en bodemvorming, waardoor de kans op intacte sporen klein wordt geacht. Onder de oeverafzettingen worden komafzettingen aangetroffen. Op grond van aanwezige veenlaagjes kan worden verondersteld dat dit komgebied een groot deel van het jaar, zo niet het hele jaar, onder water stond en derhalve ongeschikt was voor bewoning. Gesteld kan worden dat de lage archeologische verwachting van de onderzoekslocatie kan worden bevestigd en er derhalve geen aanleiding is voor verder onderzoek. Mochten er tijdens bouwwerkzaamheden alsnog archeologica worden aangetroffen, dan dient dit onverwijld aan het bevoegd gezag, de gemeente Neerijnen te worden gemeld