ARC-Rapporten 2010-64

Volgens het bureau-onderzoek door Econsultancy ligt de onderzoekslocatie op een Maas-terras uit het Laat-Glaciaal, waarop tijdens de Jonge Dryas dekzanden zijn afgezet. Op deze dekzanden is een hoge enkeerdgrond tot ontwikkeling gekomen. De locatie heeft een lage trefkans voor archeologische resten uit het Laat-Paleolithicum en het Mesolithicum en een middelhoge trefkans voor resten uit latere periodes. In de omgeving van de onderzoekslocatie zijn enkele vondsten uit de periode Neolithicum-IJzertijd gedaan. Aan het begin van de 19e eeuw was de onderzoekslocatie in gebruik als akkerland. Na 1967 ligt de locatie binnen de bebouwde kom van Nieuw-Bergen, maar is altijd onbebouwd gebleven. Langs de oostelijke rand van onderzoekslocatie heeft een bodemsanering plaatsgevonden, waarbij in een strook van 10 m breed verontreinigde grond to 3,4 m -mv is afgegraven. Tijdens het veldonderzoek is gebleken dat op de locatie geen dekzand aanwezig is, maar wel een hoge enkeerdgrond. Op een deel van de locatie is nog een restant van de oorspronkelijke holtpodzol aanwezig. Op basis van de bodemopbouw kan worden geconcludeerd dat de middelhoge trefkans voor de onderzoekslocatie blijft bestaan, op een 10 meter brede strook aan de oostzijde van het perceel na, waar een bodemsanering heeft plaatsgevonden