Een verkennend archeologisch inventariserend veldonderzoek door middel van boringen aan de Beverakker te Biest-Houtakker, gemeente Hilvarenbeek (NB)

Volgens het bureau-onderzoek door BAAC ligt de locatie waarschijnlijk op een dekzandrug nabij stromend water met een hoge archeologische verwachting door de verwachte aanwezigheid van een intact esdek en de waarnemingen in de nabijheid van het plangebied (periode Mesolithicum/Neolithicum, Neolithicum/IJzertijd, de Romeinse Tijd en de Middeleeuwen). In de dekzandgebieden kunnen in principe bewoningssporen vanaf het Laat-Paleolithicum worden aangetroffen. Het verkennend inventariserend booronderzoek heeft aangetoond dat de locatie inderdaad op een dekzandrug ligt, waarop in het algemeen een dikke eerdlaag is aangetroffen, waardoor de bodem als hoge enkeerdgrond geclassificeerd kan worden. Verder zijn er enkele plaatsen waar de enkeerdgrond waarschijnlijk licht is afgetopt, gezien de matig dikke eerdlaag van circa 40 cm. Afgezien van de boringen 16 en 17 is het bodemprofiel vrijwel geheel intact. Het oorspronkelijke bodemprofiel is waarschijnlijk een veldpodzol geweest; deze is wordt in een aantal boringen onder het eerddek aangetroffen. Mogelijk heeft zich binnen deze veldpodzolen een verstuiving voorgedaan, mogelijk door menselijk ingrijpen. In boring 12 zijn boven in de B-horizont zeer fijne fragmentjes niet determineerbaar aardewerk aagetroffen. In boring 15 zijn als archeologische indicator resten houtskool in de B-horizont aangetroffen. In de boringen 6 en 9 is houtskool aangetroffen in de A-horizont als archeologische indicator. In de laatste gevallen is de houtskool verploegd of mogelijk van elders aangevoerd ten behoeve van de bemesting. Gezien de aanwezigheid van een eerdek met daaronder een intacte veldpodzol blijft de specifieke archeologische verwachting voor de onderzoekslocatie hoog. Daarnaast is, gezien de aanwezigheid van houtskool en aardewerkgruis, waarschijnlijk sprake van een archeologische vindplaats