ARC-Rapporten 2010-174

Volgens het bureau-onderzoek door Econsultancy ligt het plangebied op een oeverwal van een oude restgeul van de Maas, waarin ooivaaggronden tot ontwikkeling zijn gekomen. De locatie heeft een hoge trefkans op het voorkomen van archeologische resten van jagers-verzamelaars (Laat-Paleolithicum - Mesolithicum) en een lage trefkans op archeologische resten van landbouwers (Neolithicum en later). De locatie is voor zover bekend nooit bebouwd geweest en in ieder geval sinds het midden van de 18e eeuw ingebruik geweest als akkerland en later boomgaard. Het booronderzoek heeft aangetoond dat de locatie inderdaad op een oeverwal ligt. De bovenste 60 tot 75 cm van deze oeverwal is sterk vergraven. Het oorspronkelijke bodemtype kon niet worden bepaald. Er zijn tijdens het onderzoek geen archeologische indicatoren aangetroffen. Geconcludeerd kan worden dat de kans op in situ archeologische resten van jagersverzamelaars voor de onderzoekslocatie laag is. Deze resten worden namelijk in de top van de oeverafzettingen verwacht en die zijn tot 75 cm -mv vergraven. Daarnaast zijn er bij het karteren ook geen indicatoren aangetroffen. De verwachting voor resten vanaf het Neolithicum was al laag