ARC-Rapporten 2009-225

Volgens het bureauonderzoek door Econsultancy ligt de locatie op de flank van een dekzandrug. Uit de landschappelijke ligging op een dekzandrug blijkt dat het plangebied vanaf het Paleolithicum gunstig is geweest voor jagers-verzamelaars en vanaf het Neolithicum voor landbouwers. In het hele plangebied kunnen archeologische resten voorkomen uit alle archeologische perioden. De kans op het voorkomen van de resten is laag voor het beekdal en hoog voor de rest van het plangebied. De archeologische resten komen voor direct aan of onder het maaiveld. De vondstenlaag wordt verwacht in de eerste 30 cm beneden het maaiveld. Archeologische sporen (uitgezonderd diepe paalsporen en waterputten) worden binnen 50 cm beneden het maaiveld verwacht. De archeologische resten bestaan hoofdzakelijk uit aardewerk- of vuursteenstrooiingen. Organische resten en bot zullen door de relatief droge en zure bodemomstandigheden slecht zijn geconserveerd. Het complextype en de omvang kunnen niet nader worden gespecificeerd door de beperkte gegevens. Het verkennend inventariserend booronderzoek heeft aangetoond dat op de onderzoekslocatie, zoals verwacht, dekzand aanwezig is. Het bodemprofiel bestaat uit A-horizont direct op de C-horizont. In vier van de vijf boringen was er sprake van een geroerde laag (A/C-horizont), die waarschijnlijk is ontstaan bij ontginning of door (diep)ploegen. De maximale diepte van deze recente verstoring is 60 cm -mv. In de boringen zijn geen archeologische indicatoren aangetroffen. Tijdens de oppervlaktekartering zijn drie fragmenten aardewerk aan getroffen: een uit de Late Middeleeuwen A en twee uit de prehistorie (Neolithicum-IJzertijd). Geconcludeerd kan worden dat er op de onderzoekslocatie mogelijk sprake is van een tweetal vindplaatsen; een uit de prehistorie en een uit de Late Middeleeuwen