Steekproefrapport 2012-04/04Z

Het onderzoek bestaat uit een bureauonderzoek en een veldonderzoek door middel van boringen. Door De Steekproef zijn in het plangebied zeven gutsboringen gezet in één raai die zowel de locatie van de geplande insteekhaven beslaat als de locatie van de voorgenomen aanbouw aan de bestaande woning. In het gespecificeerd archeologisch verwachtingsmodel is uitgegaan van mogelijke archeologische resten die samenhangen met prehistorische bewoning op eventuele dekzandkoppen en met de ligging binnen de oude stadskern van IJlst. Uit de resultaten van het booronderzoek blijkt dat de bodem in het plangebied uit getijde afzettingen bestaat die plaatselijk bovenin enigszins venig zijn. Op het westelijke deel van het plangebied heeft een diepe depressie gelegen die intentioneel is opgevuld met klei vermengd met negentiende eeuws puin. Het betreft hier de vulling van de voormalige insteekhaven zoals deze is aangegeven op de kadasterkaart uit 1811-1832. Hernieuwde aanleg van een (half zo lange) insteekhaven op deze zelfde locatie zal derhalve niet tot aantasting van archeologische waarden leiden. Voor dit deel van het plangebied geven de resultaten van het onderzoek derhalve geen aanleiding tot het adviseren van beschermende en/of beperkende maatregelen of van archeologisch vervolgonderzoek. Op het oostelijke deel van het plangebied dat binnen de zone ligt waarvoor Streven naar behoud geldt, is onder een 0,7 tot ruim één meter dik ophogingspakket dat in de twintigste eeuw is ontstaan, een ophogingspakket aangetroffen dat deels uit slooppuin lijkt te bestaan van de bebouwing die hier in de zeventiende eeuw heeft gestaan. Hieronder liggen uit klei bestaande ophogingspakketten. Om de aangetroffen archeologische verschijnselen op hun juiste waarde te kunnen schatten, is een proefsleuvenonderzoek nodig. Een dergelijk onderzoek is echter pas noodzakelijk indien in het plangebied graafwerkzaamheden worden uitgevoerd die dieper reiken dan 0,2 meter beneden NAP. Dit zal niet het geval zijn zolang de geplande aanbouw niet wordt onderkelderd. Om invulling te geven aan het Streven naar behoud verdient het aanbeveling om archeologievriendelijk te bouwen door de bodemverstoring beneden 0,2 meter beneden NAP te beperken tot de penetratie door funderingspalen. Naar verwachting zal het deel van de vondstlagen dat hierdoor verloren gaat, beperkt blijven tot minder dan 5 procent