Erfgoedrapport Breda 75

In opdracht van de gemeente Breda is op 22 t/m 25 maart 2010 een Inventariserend Veldonderzoek (IVO) door middel van proefsleuven uitgevoerd op drie bouwkavels aan de Oude Molenweg 8, 10, en 12. Het plangebied wordt begrensd door de Oude Molenweg in het westen, de Leursebaan in het zuiden, en perceelsgrenzen in het noorden en oosten. Het gebied is in gebruik geweest als manege, waarvan de stal bij aanvang van het onderzoek al gesloopt was. Aanleiding voor het onderzoek is de verkoop van drie bouwkavels op deze locatie en de toekomstige nieuwbouw op het terrein. De bodemopbouw in de verschillende werkputten is ongeveer hetzelfde. De natuurlijke bodem wordt gevormd door geel iets lemig zand (S 950, C-horizont). Dit wordt afgedekt door een verploegde en door bioturbatie verrommelde laag waarin de A- met de C-horizont vermengd is geraakt (S 951) deze laag wordt vervolgens afgedekt door een donkerbruine bouwvoor (S 990). In enkele profielen was onder de bouwvoor (S 990) nog een restant van een oudere donkerbruine A-horizont aanwezig, dat mogelijk een oude akkerlaag vertegenwoordigd (S 952). In werkput 3 en 5 was een noord-zuid georiënteerde greppel aanwezig die in verband gebracht kan worden met een oudere perceelsindeling. Deze greppel is niet herkend op de kadastrale minuutplan uit 1824. De palenrijen die in werkput 5 zijn aangetroffen liggen parallel aan deze greppel en hebben vermoedelijk te maken met de afrastering van het perceel. Deze perceelindeling is ouder dan de bebouwing die in ieder geval al in 1824 op het terrein aanwezig is geweest. Er zijn funderingen en keldervloertjes aangetroffen van de 19e eeuwse gebouwen op deze locatie. Op het kadastrale minuutplan van 1824 staan op deze locatie langs de Oude Molenweg twee gebouwtjes aangegeven. Waarschijnlijk hebben deze gebouwtjes tot één erf behoord, en is er één een woonhuis en één een schuur geweest. Wanneer we de allesporenkaart projecteren op de kadastrale minuut wordt het duidelijk dat het meest zuidelijk gelegen muurfundament (S 109) op dezelfde plaats ligt als de zuidelijke (korte) gevel van het zuidelijke gebouwtje. Het keldertje S 104 ligt ter hoogte van de noordelijke korte gevel van hetzelfde gebouw. Deze twee fundamenten zullen de begrenzing hebben gevormd van de eerste fase van het (zuidelijke) woonhuis. Het meest noordelijke muurfundament (S 032) ligt op dezelfde hoogte als de noordelijke lange gevel van het noordelijke gebouw. In de loop van de tijd zijn de beide gebouwen samengetrokken tot één gebouw en is het gebouw richting het zuiden uitgebreid. Het nieuwe gebouw kende één lange deels bakstenen gevel parallel aan de weg met aan de noordzijde een houten gedeelte