ARC-Rapporten 2011-126

De onderzoekslocatie ligt in het oostelijk zandgebied, in het noordoosten van Winterswijk. Op de onderzoekslocatie wordt dekzand verwacht, waarop zich beekeerdgronden of hoge enkeerdgronden gevormd hebben. Hierdoor is er een hoge archeologische trefkans op archeologische resten en/of sporen uit de periode Laat-Paleolithicum – Nieuwe Tijd. In de omgeving van de onderzoekslocatie resten vanaf het Neolithicum bekend. Er zijn in de omgeving van de onderzoekslocatie zowel nederzettingssporen als urnenvelden bekend. In 1832 was heide op de onderzoekslocatie aanwezig. Ook in 1900 was de onderzoekslocatie niet bebouwd. Vanaf 1955 is bebouwing in het zuidoosten van de onderzoekslocatie gerealiseerd. Deze bebouwing is nu niet meer op de onderzoekslocatie aanwezig. Of nog intacte resten en/of sporen aanwezig zijn hangt af van de intactheid van het bodemprofiel. Tijdens het karterende booronderzoek is gebleken dat de bodem op de onderzoekslocatie tot 70 a 155 cm –mv vergraven is. Van oorsprong waren op de onderzoekslocatie waarschijnlijk hoge enkeerdgronden aanwezig, deze zijn echter tot in de Chorizont vergraven. Hierdoor zijn een eventuele vondstlaag en grondsporen reeds verdwenen. Er zijn geen indicatoren van archeologische waarde aangetroffen. Concluderend kan worden gesteld dat er geen sprake is van een archeologische vindplaats. De trefkans op archeologische resten uit de periode Laat-Paleolithicum – Nieuwe Tijd kan dan ook worden bijgesteld naar laag