ARC-Rapporten 2010-222

Op de onderzoekslocatie worden dekzandruggen verwacht. In het zuidwesten van de onderzoekslocatie worden laarpodzolgronden verwacht, in het noordoosten hoge zwarte enkeerdgronden. Dit type bodem geeft de onderzoekslocatie een middelhoge trefkans op archeologische resten en/of sporen uit de periode Laat-Paleolithicum – Nieuwe Tijd. De omgeving van de onderzoekslocatie is in elk geval sinds het Mesolithicum in gebruik bij de mens. De onderzoekslocatie is waarschijnlijk nooit bebouwd geweest. Mogelijk is de onderzoekslocatie wél afgegraven, waardoor de kans bestaat dat het bodemarchief reeds is aangetast. Tijdens het verkennende booronderzoek zijn op de onderzoekslocatie hoge enkeerdgronden aangetroffen. De ondergrens van het eerddek varieert van 55 tot 75 cm –mv. In boringen 1, 3 en 4 is de bodem onder het eerddek tot 90 á 100 cm –mv verstoord. In de overige boringen is onder het eerddek een C-horizont aangetroffen, of een BC-horizont. Er zijn op die plekken geen aanwijzingen voor afgraving en geen archeologische indicatoren (met uitzondering van baksteen en plastic in het eerddek) aangetroffen. Concluderend kan worden gesteld dat ter plaatse van boringen 1, 3 en 4 het archeologische niveau direct onder het eerddek door vergraving waarschijnlijk is vernietigd. Onder het verstoorde pakket kunnen echter nog wel diepe grondsporen zoals waterputten en paalsporen worden verwacht. Ter plaatse van boringen 2, 5 en 6 is het bodemprofiel intact, waardoor er sprake is van een hoge archeologische trefkans. Hier kunnen direct onder het eerddek archeologische resten en/of grondsporen worden verwacht