GRONTMIJ ARCHEOLOGISCHE RAPPORTEN 1324

ln opdracht van het waterschap Hunze & Aa's heeft Grontmij een archeologisch onderzoek uitgevoerd voor de locatie Bonnerklap. Het onderzoek heeft bestaan uit een inventariserend veldonderzoek in de vorm van een karterend booronderzoek. Uit het al eerder opgestelde bureauonderzoek is gebleken dat het beekdal van de Hunze ter plekke van het plangebied van oudsher intensief bezocht/gebruikt is geweest. Er kunnen archeologische resten verwacht worden die dateren vanaf het Laat-Paleolithicum tot en met de Nieuwe Tijd. Uit het veldonderzoek is gebleken dat in het grootste deel van het plangebied beekdalbodems voorkomen. Deze beekdalbodems zijn ontstaan doordat de Hunze hier oorspronkelijk heeft gemeanderd. De meest recente meanders zijn halverwege de 20e eeuw gedempt/verland. Op enkele locaties is afgetopt dekzand aangetroffen, hier is geen oude Hunzemeander aanwezig. Op enkele locaties zijn fossiele meanders aangetroffen, deze hebben bestaan voorafgaand aan de historische loop en zijn op een natuurlijke wijze verland (opgevuld met veen). ln twee boringen zijn archeologische indicatoren aangetroffen, te weten een tweetal laatmiddeleeuwse scherven in boring 82 en stuit op een kei of steen in boring 73. Ter plaatse van het dekzand worden geen steentijdvindplaatsen verwacht, aangezien het zand is afgetopt en de archeologisch relevante laag is verdwenen. Ter plaatse van de beekdalbodems kunnen nog wel beekdalgerelateerde structuren worden verwacht. Deze worden verwacht in de bodem van de voormalige beek, die nog aanwezig is onder een verstoord pakket van dempingsmateriaal