BAAC Rapport V-14.0019

BAAC bv heeft een archeologisch bureauonderzoek en inventariserend veldonderzoek met behulp van boringen (verkennende fase) uitgevoerd in het plangebied Dorp 66 te Polsbroek. Aanleiding voor het onderzoek is het plan een reeds bebouwd perceel met boerderij en opstallen te her ontwikkelen. Uit het bureauonderzoek blijkt dat het plangebied aan een veenontginningas langs de Benschopper Wetering ligt, die in het midden van de 12e eeuw als afwateringskanaal in gebruik werd genomen. Langs de veenontginningas werden boerderijen gebouwd, die reeds op oud kaartmateriaal worden aangeduid. Voor vrijwel het gehele plangebied geldt dan ook een hoge verwachting op het aantreffen van archeologische resten behorende bij een boerenerf met opstallen, waterputten en silo’s vanaf de volle middeleeuwen tot en met de nieuwe tijd. Archeologische resten zullen zich onder de recente ophoogpakketten bevinden in de top van het dunne kleipakket of een ouder ophoogpakket. Het is op basis van het bureauonderzoek alleen onduidelijk op welke diepte de (middeleeuwse) ophoogpakketten aanwezig zullen zijn. Vanwege de hoge grondwaterstanden zal de conservering van organisch materiaal goed zijn. Verstoringen worden voornamelijk plaatselijk verwacht. Uit het veldonderzoek blijkt dat in de boringen 4 en 5 vanaf respectievelijk 25 à 50 cm –mv een potentieel archeologisch niveau is aangetroffen waarin resten van een boerderij met opstallen, waterputten, greppels en andere landbouw gerelateerde relicten uit de 12e tot de 19e eeuw worden verwacht. Het archeologisch niveau bestaat uit een humeuze kleilaag met houtskoolspikkels en op sommige plekken wat zacht (bak)steen. Resten behorende bij de grotendeels verdwenen langgevelboerderij uit de 18e/19e eeuw worden binnen het met zandige klei opgehoogde sedimentpakket verwacht. Voor dit gedeelte geldt dan ook een hoge archeologische verwachting (circa 2000 m2). In de boringen 2 en 3 is de houtskoolrijke (woon)laag niet aangetroffen. Beide boringen lagen binnen de contouren van een oorspronkelijk nat met wilgen begroeid, lager gelegen bosgebied. Ook is dit gedeelte in de jaren tachtig van de vorige eeuw bebouwd geraakt door stallen met grote mestkelders. Bovendien zijn er hier vanaf circa 1600 AD enkele brede weteringen gegraven , waaronder de “Oude Wetering”. Eventueel aanwezige archeologische resten worden hier dan ook vermoedelijk niet meer “in situ” verwacht. Voor het zuidelijke en uiterst oostelijke deel van het plangebied geldt dan ook een lage archeologische verwachting op het aantreffen van nog intact aanwezige archeologische resten (circa 3600 m2). BAAC bv adviseert om bodemverstorende activiteiten binnen de zone met een hoge archeologische verwachting te vermijden. Indien dit niet mogelijk is, adviseert BAAC bv om een proefsleuvenonderzoek uit te laten voeren in de zone met een hoge archeologische verwachting