Inventariserend Veldonderzoek, door middel van proefsleuven

De aanleiding voor het hier gerapporteerde onderzoek is de aanleg van drie proefsleuven ten behoeve van de nieuw te realiseren woningen in plangebied Lauwerecht te Utrecht. Het onderzoek is uitgevoerd in opdracht van Stichting Mitros te Utrecht. Bij het vooronderzoek is vastgesteld dat resten vanaf de middeleeuwen tot en met de nieuwe tijd binnen het plangebied kunnen worden verwacht. Doelstelling Het doel van het inventariserend veldonderzoek door middel van proefsleuven is het aanvullen en toetsen van de gespecificeerde verwachting, zoals geformuleerd in het bureau- en booronderzoek (zie hoofdstuk 2). Dit omvat het vaststellen van de aan- of afwezigheid, de aard, het karakter, de omvang, de datering, de gaafheid, de conservering en de inhoudelijke kwaliteit van de archeologische waarden. Het resultaat is een rapport met een waardering en een inhoudelijk (selectie-)advies, aan de hand waarvan een beleidsbeslissing (meestal een selectiebesluit) genomen kan worden. Het doel van het onderzoek zoals geformuleerd in het PvE is het vast stellen of er nog intacte archeologische resten in de bodem bevinden en wat de inhoudelijke en fysieke kwaliteit (aard, ouderdom, omvang, gaafheid en conservering) ervan is. Gevolgde onderzoeksmethode Het proefsleuvenonderzoek in plangebied Lauwerecht te Utrecht is op 30 april en 26, 27 juni 2014 uitgevoerd. Het onderzoek is uitgevoerd volgens de uitgangspunten en randvoorwaarden zoals vastgelegd in het Programma van Eisen (PvE) dat is opgesteld door drs. C.F.H. Coppens. Tijdens het veldonderzoek is reden geweest om van de hierin beschreven onderzoeksmethodiek af te wijken. Gezien de bestaande bebouwing en kabels en leidingen in het plangebied bleken de mogelijkheden om proefsleuven aan te leggen beperkt. Proefsleuf 1 is daarom in drie delen aangelegd en proefsleuf 2 is iets verschoven in zuidwestelijke richting. Resultaten Tijdens het vooronderzoek is in het plangebied op een diepte van circa 0,9 m –Mv. een pakket humeuze, (donker)bruingrijze, zwak zandige klei tot kleiig zand aangetroffen. Hierin bevinden zich, naast grote hoeveelheden baksteenpuin en mortel, onder andere fragmenten houtskool, kachelslik en leisteen. De concentratie waarin deze fragmenten zijn aangetroffen, vertoont grote variatie binnen het pakket. Er is geen determineerbaar aardewerk aangetroffen. De dikte van dit pakket varieert sterk en bedraagt gemiddeld 50 cm. In de boringen 1 en 9 is de bovenste 0,2 tot 0,5 m van het ophogingspakket geroerd door recente activiteiten en wordt geïnterpreteerd als een ophogingspakket, vermoedelijk ontstaan door de stadsuitbreidingen langs de Vecht in de late middeleeuwen en nieuwe tijd. Op basis van de samenstelling van het ophogingspakket en de daarin aanwezige indicatoren lijkt dit pakket in de nieuwe tijd te dateren. Dit pakket is ook aangetroffen tijdens het huidige onderzoek en is gedefinieerd als laag 1 tot en met 3. Op basis van het aangetroffen aardewerk konden deze lagen nu wel worden gedateerd en wel in de 19e eeuw. Daarnaast zijn twee sporen aangetroffen, spoor 1 en 5. Spoor 1 dateert in de 18e-19e eeuw en spoor 5 in de 18e eeuw. De sporen zijn verspreid in het plangebied aangetroffen en zijn geïnterpreteerd als afvalkuilen. De afvalkuilen getuigen van bewoning. Deze bewoning is niet aangetroffen in het plangebied, maar bevindt zich naar verwachting in de omgeving van het plangebied. Er bevinden zich in het plangebied geen archeologische sporen uit de middeleeuwen. Wel zijn verspreid binnen de ophogingspakketten vijf fragmenten van grijsbakkend aardewerk aangetroffen die in de late middeleeuwen B dateren. Omdat dit aardewerk in de ophogingspakketten is aangetroffen geldt het niet als een indicator voor een nederzetting in het plangebied. De aangetroffen archeologische resten zijn niet behoudenswaardig. Op grond van deze resultaten wordt geen vervolgonderzoek aanbevolen