Archeologische Begeleiding Conform KNA protocol Opgraven

De aanleiding voor het hier gerapporteerde onderzoek is de afgraving van het terrein ten behoeve van zandwinning. Het onderzoek is uitgevoerd in opdracht van Kuypers Kessel BV. Bij het vooronderzoek is vastgesteld dat vrijwel overal een intact bodemprofiel aanwezig is en daarom resten vanaf het paleolithicum tot de middeleeuwen binnen het plangebied kunnen worden verwacht. Het doel van de archeologische begeleiding conform KNA protocol opgraven is het documenteren van gegevens en het veiligstellen van materiaal van vindplaatsen om daarmee informatie te behouden die van belang is voor kennisvorming over het verleden. Het onderzoek op het plangebied De Mendert te Neer is tussen 2 november en 19 november 2009 uitgevoerd. Het onderzoek is uitgevoerd volgens de uitgangspunten en randvoorwaarden zoals vastgelegd in het Programma van Eisen (PvE) dat is opgesteld door J.S. Krist. Dit PvE is getoetst en goedgekeurd door de Provincie Limburg. Tijdens de begeleiding was er geen reden om van de hierin beschreven onderzoeksmethodiek af te wijken. In totaal zijn 17 werkputten gegraven, met een lengte van 50 m en breedte van 10 m. Deze werkputten zijn ongeveer noord-zuid georienteerd. In vrijwel het hele plangebied is een plaggendek aanwezig dat in dikte varieert van 20-40 cm. Dit plaggendek bestaat voornamelijk uit één ophogingslaag, maar plaatselijk ook uit meerdere ophogingslagen. In het westelijke deel van het plangebied, ter plekke van werkput 1, 2, 5 en 6, bevindt zich onder het plaggendek lokaal een restant van een B-horizont. Deze horizont is het restant van de oorspronkelijke podzolgrond, dat ook in Fase 1 is aangetroffen. Deze zeer plaatselijke B-horizont gaat geleidelijk via de B/C-horizont over in de natuurlijke ondergrond (C-horizont). De natuurlijke ondergrond bestaat uit licht geel dekzand. Het archeologische niveau ligt net onder de oudere oppervlak/ploeghorizont van het plaggendek, in de oorspronkelijke bodem (C-horizont). In dit deel (het westelijke deel van het plangebied) zijn de archelogisceh sporen goed geconserveerd. In oostelijke richting neemt de bodemverstoring toe binnen het plangebied. In dit oostelijke gedeelte, ter hoogte van werkput 13 en verder oostwaarts, is het oude oppervlak dan ook niet meer aangetroffen. Tijdens de begeleiding zijn voornamelijk losse kuilen en twee greppels aangetroffen, met een datering in de midden bronstijd tot in de late ijzertijd. De sporen zijn voornamelijk gedateerd aan de hand van het aangetroffen aardewerk, tevens ook de grootste verzamelde vondstcategorie. Sommige sporen hebben ook vuurstenen artefacten opgeleverd, met een datering in het paleolithicum tot in het neolithicum. Deze sporen liggen verspreid over de hele onderzoekslocatie. Eén mogelijke structuur is herkend, namelijk een schuur in werkput 11. Verder liggen de prehistorische sporen niet in herkenbare configuraties. De prehistorische sporen vormen waarschijnlijk een periferie van een grotere nederzetting, waarvan meerdere sporen zijn aangetroffen tijdens de graafwerkzaamheden van De Mendert Fase 1, gelegen ten westen van de huidige onderzoekslocatie. De kern van de nederzetting ligt mogelijk meer naar het noorden of noordwesten, ten noorden van Fase 1 en ter plekke van De Mendert Fase 4 tot en met 9. Behalve deze prehistorische sporen zijn ook omvangrijke middeleeuwse kuilen en kuilen uit de nieuwe tijd aangetroffen. Deze sporen verspreiden zich, evenals de prehistorische sporen, over het hele onderzochte terrein. Ten slotte zijn recente verstoringen waargenomen, in de vorm van vergravingen, ploegsporen en aspergebedden