Archeologische Begeleiding (conform protocol opgraven)

Econsultancy heeft in opdracht van de heer Th.B.J. Otten een archeologische begeleiding uitgevoerd voor de realisatie van een woonhuis en schuur aan de Komweg (ong.) te Didam in de gemeente Montferland (zie afbeeldingen 2 en 3). De archeologische begeleiding uitgevoerd in het kader van de voorgenomen herontwikkeling binnen de onderzoekslocatie. Op basis van de resultaten van onderzoek in de directe omgeving is besloten door het bevoegd gezag dat binnen het plangebied een archeologische begeleiding moet plaats vinden. Doel van het de archeologische begeleiding is het documenteren van gegevens en het veiligstellen van materiaal van vindplaatsen om daarmee informatie te behouden die van belang is voor de kennisvorming over het verleden. Gespecificeerd archeologisch verwachtingsmodel Uit het vooronderzoek blijkt dat binnen het vlechtende rivierterrasafzettingen, daterend uit het Pleniglaciaal en behorend tot de Formatie van Kreftenheye(Laagterras) liggen op een diepte van circa 140 cm beneden het maaiveld. Hierboven liggen (deels verspoelde) dekzandafzettingen, behorend tot de Formatie van Boxtel, Laag-pakket van Wierden. Het hierin van oorsprong gevormde bodemprofiel is niet meer al zodanig herkenbaar (podzolgrond of een goor-/beekeerdgrond). Gezien de ligging van het plangebied binnen de historische dorpskern zijn deze terreindelen mogelijk vanaf het ontstaan van Didam in de Vroege-Middeleeuwen intensief gebruikt als woongrond en/of als akkergrond/moestuin. Hier door is een oude woongrond/akkergrond ontstaan, met een humeuze bovengrond van circa 60 cm dik. De verwachting van sporen vanaf het Laat-Paleolithicum is op basis van de landschappelijke ligging hoog. Vanaf het einde van Vroege Middeleeuwen wordt de kans op archeologie zeer groot geacht. Gevolgde onderzoeksmethode Tijdens het veldwerk was er geen reden om van de onderzoeksmethodiek af te wijken zoals beschreven in het PvE. Conclusie Tijdens het veldwerk is een vindplaats uit de 19e tot 20e eeuw aangetroffen. De vindplaats is geintrepeteerd als het achtererf van de bebouwing die zichtbaar is op historisch kaartmateriaal. De vindplaats bestaat uit een rij met paalkuilen en een rij met (afval)kuilen. De grondsporen hebben waarschijnlijk gehoord bij een woonhuis dat in de eerste helft van de 19e eeuw ten noorden van het plangebied heeft gestaan. De rij met paalkuilen ligt parallel aan een perceelsgrens die op historisch kaartmateriaal aangegeven staat. De palenrij is op basis hiervan geinterpreteerd als een erfscheiding. Er zijn geen sporen uit ander periodes aangetroffen. Wel is er één fragment aardewerk uit de Bronstijd aangetroffen, Hierin wordt een aanwijzing gezien dat er in deze periode ook activiteiten binnen of buiten het plangebied hebben plaatsgevonden. De aangetroffen vindplaats is opgegraven (behoud ex situ)