Een Bureauonderzoek

ADC ArcheoProjecten heeft in april 2015 een bureauonderzoek uitgevoerd naar de archeologische waarde van de locatie Nieuwe Diep 27b in Den Helder (gemeente Den Helder). De aanleiding van het onderzoek is de voorgenomen plaatsing van silo’s naast het bestaande bedrijfspand. Op basis van het bureauonderzoek werd een gespecificeerde verwachting opgesteld. De diepe ondergrond van het plangebied bestaat uit dekzand (Laagpakket van Wierden binnen de Formatie van Boxtel). De top van deze afzettingen wordt beschouwd als een potentieel archeologisch niveau voor vindplaatsen uit de periode Laat-Paleolithicum t/m Neolithicum (voor jaartallen zie tabel 1). Uit onderzoek is bekend dat hogere delen van dit dekzand, de dekzandkoppen, in de Prehistorie intensief werden bewoond. Aanwijzingen voor de oudste bewoning binnen de gemeente Den Helder komen dan ook van een dekzandkop. Ze werden in aangetroffen in een diepe bouwput in de omgeving van Julianadorp en bestonden uit enkele vuurstenen afslagen uit het Mesolithicum. Ook elders moet rekening worden gehouden met steentijdvindplaatsen. De grote diepte van het dekzand maakt het moeilijk om deze vindplaatsen op te sporen. Wel mag worden aangenomen dat eventuele vindplaatsen door metersdikke afdekkende lagen goed geconserveerd zullen zijn. In het Laat-Neolithicum en de Bronstijd trad een sterke vernatting van het landschap op en maakte het plangebied deel uit van een uitgestrekt kustmoeras, waarin op grote schaal veenvorming (Hollandveen Laagpakket binnen de Formatie van Nieuwkoop) plaatsvond. Uit deze periode worden daarom geen archeologische vindplaatsen verwacht. In de Ijzertijd en Romeinse tijd breidde het getijdegebied ten oosten van het plangebied zich sterk uit. Mogelijk leidde dit tot ontwatering van het veenoppervlak, waardoor tijdelijk bewoning mogelijk was. Eventuele vindplaatsen uit deze periode zullen echter als gevolg van het ontstaan van getijdegeulen in de Middeleeuwen en de daarmee gepaard gaande erosie van het veenoppervlak niet meer aanwezig zijn. In de Middeleeuwen en de Nieuwe tijd maakte het gebied deel uit van een waddengebied. Pas in 1792-93 werd het gebied doorgelegd. Oude kaarten bieden echter geen aanwijzingen voor de aanwezigheid van historische bebouwing. Op grond van de diepe ligging van het potentieel archeologisch niveau, de top van het dekzand, zal dit slechts beperkt, alleen ter plaatse van heipalen, verstoord worden. Het onderheien wordt evenwel in het algemeen acceptabel geacht zolang de verstoring minder dan 5% van het bebouwde oppervlak betreft. Op grond van de bouwplannen mag worden aangenomen dat deze grens niet wordt overschreden. ADC ArcheoProjecten adviseert om het terrein vrij te geven voor de voorgenomen ontwikkeling. Het is echter niet volledig uit te sluiten dat binnen het onderzochte gebied toch nog archeologische resten voorkomen. Het verdient daarom aanbeveling om de uitvoerder van het grondwerk te wijzen op de plicht archeologische vondsten te melden bij de bevoegde overheid, zoals aangegeven in artikel 53 van de Monumentenwet. Wij wijzen u erop dat de bevoegde overheid op basis van dit rapport een selectiebesluit neemt. De mogelijkheid bestaat dat dit selectiebesluit afwijkt van het door ons opgestelde advies