Archeologisch bureauonderzoek Europaweg 50 te Padhuis, gemeente Coevorden (DR)

Aanleiding tot het hier beschreven archeologische bureauonderzoek zijn de plannen van de heer Uninge voor de uitbreiding van de ligboxenstal binnen de onderzoekslocatie aan de Europaweg 50 te Padhuis, gemeente Coevorden. Door deze werkzaamheden worden mogelijk archeologische resten bedreigd. Conform de Wet op de Archeologische Monumentenzorg dient eerst in kaart gebracht te worden wat de trefkans op archeologische waarden in het gebied is. Op basis van de gegevens uit het bureauonderzoek ligt het onderzoeksgebied op een dekzandrug waarin podzolgronden zich hebben ontwikkeld. Het vroeger aanwezige veenpakket dat de dekzandrug afdekte, is afgegraven. Het ligt langs het beekdal van het Schoonebeker Diep, dat ontstaan is door smeltwaterstromen na de laatste ijstijd. Het dal van deze beek is in de loop der tijd opgevuld met veen en rond en op het onderzoeksgebied ontstond hoogveen. Door de veengroei was bewoning in de periode laat mesolithicum/vroeg neolithicum tot en met de middeleeuwen hier onmogelijk. Vanaf de 13e eeuw was sprake van veenontginningen. Uit deze periode stamt ook de eerste vermelding van het gehucht Padhuis, waar het onderzoeksgebied deel van uitmaakt. Grootschalige veenontginningen vonden pas plaats vanaf de 19e eeuw. Op kaarten uit de 19e eeuw is het gebied in gebruik als weiland en is sprake van bebouwing binnen het perceel. Padhuis is een randveennederzetting en esgehucht dat uit de late middeleeuwen stamt. Dit esgehucht is aangemerkt als AMK-terrein van hoge archeologische waarde en heeft ook op de gemeentelijke beleidskaart een hoge verwachtingswaarde. De podzolgronden kunnen gezorgd hebben voor een goede conservering van eventuele archeologische waarden binnen het plangebied. De historische en recente bebouwing kan echter voor bodemverstoringen gezorgd hebben. De mate waarin dit het geval is, is niet op voorhand bekend en dient te worden vastgesteld middels een booronderzoek. Binnen het plangebied zijn op basis van de KLIC-gegevens geen kabels en leidingen aanwezig. Uit het paleolithicum en mesolithicum kunnen sporen van tijdelijke kampementen van jager-verzamelaars worden verwacht. Sporen hiervan bestaan met name uit vuursteenstrooiingen en haardkuilen. Indien het gebied nog niet overgroeid was met veen ten tijde van het vroeg-neolithicum kunnen tevens sporen uit deze periode worden verwacht. Gezien de vernatting van het gebied gaat het in dat geval waarschijnlijk niet om permanente bewoning, maar om agrarische activiteiten of jachtactiviteiten. Sporen uit deze periode kunnen bestaan uit eergetouwkrassen, afvalkuilen of aardewerkconcentraties. de resten uit de prehistorie kunnen verwacht worden op het pleistocene dekzand of op zandkoppen nabij het beekdal. De overgang van beekdal naar hogere zandgronden bood een rijk en gevarieerd milieu, waardoor de kans op het aantreffen van resten uit met name het mesolithicum hoog is. Sporen van bewoning of agrarisch gebruik uit de middeleeuwen of nieuwe tijd kunnen aangetroffen worden vanaf het maaiveld tot in de top van de pleistocene ondergrond. Sporen van agrarische activiteiten kunnen onder meer bestaan uit ontginningsgreppels en -sloten. Sporen van bewoning kunnen bestaan uit funderingsresten, afvalkuilen, waterputten en dergelijke. Geadviseerd wordt om op de locatie een archeologisch verkennend booronderzoek uit te voeren. Indien uit deze boringen blijkt dat de bodemopbouw ter plaatse intact is, is de verwachting op archeologische resten in het gebied hoog. Afhankelijk van de resultaten van dit onderzoek kan vervolgonderzoek geadviseerd worden