Archeologisch Bureauonderzoek en Inventariserend Veldonderzoek door middel van verkennende boringen.

Op basis van de beschikbare aardwetenschappelijke, archeologische en historische gegevens werd in het bureauonderzoek een gespecificeerd archeologisch verwachtingsmodel opgesteld. Geologisch gezien werden in het plangebied vanaf het maaiveld kom- en/of geulafzettingen van het Laagpakket van Walcheren verwacht, gelet op de ligging even ten noorden van een fossiele kreek. Daarmee was het mogelijk dat het Hollandveen ter plaatse nog, al dan niet intact, aanwezig was onder het Laagpakket van Walcheren. Ook de dieper gelegen mariene afzettingen van het Laagpakket van Wormer konden nog intact aanwezig zijn. De top van het pleistocene dekzand (Laagpakket van Wierden) was naar verwachting niet meer intact aanwezig. Zodoende kon samengevat gesteld worden dat binnen het plangebied geen verwachting geldt op het aantreffen van vindplaatsen van uit de vroege prehistorie. Voor het Neolithicum gold een middelhoge verwachting (Laagpakket van Wormer); voor de Bronstijd (onderzijde Hollandveen) gold een lage verwachting en voor de IJzertijd en Romeinse Tijd gold een hoge verwachting (top Hollandveen) op het aantreffen van vindplaatsen. Op basis van de historische informatie en met name de archeologische informatie gold binnen het plangebied een hoge verwachting voor het aantreffen van vindplaatsen uit de Vroege en Late Middeleeuwen en de Nieuwe Tijd. Het plangebied is gelegen in de directe omgeving van de oudst bekende bewoning van Wemeldinge, te weten de vastgestelde resten van kasteelbergen, die in de omgeving vermoedelijk bijbehorende neerhoven hebben gehad. Tijdens het inventariserend veldonderzoek werd het opgestelde verwachtingsmodel middels vier verkennende boringen (tot maximaal 3,75 meter beneden maaiveld) getoetst. De boringen werden binnen het plangebied ter hoogte van de geplande nieuwbouw geplaatst. Twee van deze boringen (2 en 3) zijn geplaatst op de locatie van de voormalige woning die hier tot in de tweede helft van de jaren 1990 stond. Hierbij dient opgemerkt dat een verkennend veldonderzoek gericht is op het toetsen van de (geologische) verwachting en niet op het opsporen van eventuele vindplaatsen. Op basis van de resultaten van het booronderzoek kon bovenstaand verwachtingsmodel deels bijgesteld en deels bevestigd worden. Met het booronderzoek werd de aanwezigheid van het Laagpakket van Wormer en het Hollandveen Laagpakket aangetoond. De mariene afzettingen van het Laagpakket van Wormer zijn aanwezig vanaf 2,55 meter –NAP (2,95 meter beneden maaiveld) en bestaan hier uit zandige afzettingen met daarop een dunne kleilaag en zijn geheel intact. Gelet op de zandige samenstelling, de zeer dunne kleilaag erop en de aard van de veengroei (bosveen) daarboven, gaat het waarschijnlijk om een hoger gelegen rug in het toenmalige, getijdenlandschap. Daarmee blijft de verwachting voor dit niveau (Neolithicum) ongewijzigd op een middelhoge verwachting. Het op deze afzettingen gelegen Hollandveen, waargenomen vanaf 1,76 meter –NAP (2,10 meter beneden maaiveld), bestaat grotendeels uit bosveen en is aan de top geërodeerd door mariene invloeden. De verwachting voor dit niveau (IJzertijd en Romeinse Tijd) wordt daarom bijgesteld naar een lage verwachting. Aanwijzingen voor moernering (veenontginning) zijn er niet. Voor de Vroege en Late Middeleeuwen blijft de hoge verwachting op het aantreffen van vindplaatsen gehandhaafd. In boring 2 en 3 werd vanaf 0,20 en 0,15 meter beneden maaiveld (vanaf 0,36 meter +NAP) een cultuurlaag met vondstmateriaal uit de Late Middeleeuwen aangetroffen, die mogelijk duidt op de aanwezigheid van een vindplaats. In boring 1 en 4 is vanaf het maaiveld tot een diepte van 1,25 en resp. 2,15 m –mv, een antropogene laag aangetroffen die hier als gevolg van het landgebruik in de Nieuwe Tijd (erf, tuin, bouwland) is ontstaan, zo blijkt de in deze laag aanwezige archeologische indicatoren. Het booronderzoek bevestigt daarmee de hoge verwachting voor de Nieuwe Tijd. Mogelijk gaat het om sporen die gerelateerd kunnen worden aan de ten westen van het plangebied op de Kadastrale Minuut (1830) aangeduide boerderij. Gelet op de aanzienlijke diepte van deze laag in beide boringen, gaat het op deze beide locaties waarschijnlijk om kuilen, greppels of verstoringen door een boomgaard. De verwachting is dat niet overal in het plangebied het landgebruik in de Nieuwe Tijd tot deze diepte tot verstoringen heeft geleid. Zodoende kan het middeleeuwse niveau, zoals vastgesteld in boring 2 en 3, overal in het plangebied aanwezig zijn. Het booronderzoek heeft uitgewezen dat de verstoringen als gevolg van de aanleg van de voormalige woning –gesloopt in de tweede helft van de jaren 1990– gering zijn geweest. De boringen op deze locatie 2 en 3 tonen immers een potentieel archeologisch niveau vanaf 0,15 meter beneden maaiveld