2016-01/05

De Steekproef bv heeft in januari 2016 archeologisch onderzoek uitgevoerd in het plangebied Boxtel, Biomerieux, te Boxtel, gemeente Boxtel, provincie Noord-Brabant. In het plangebied wordt een bedrijventerrein gerealiseerd. Uit eerder onderzoek is naar voren gekomen dat het plangebied een plaggendek of esdek op dekzand bevat. Ten behoeve van de toegankelijkheid van het terrein, wordt in eerste instantie een ontsluitingsweg door het plangebied aangelegd. Binnen het tracé van deze weg heeft De Steekproef bv een inventariserend veldonderzoek uitgevoerd door middel van proefsleuven (IVO-P). Uit het proefsleuven-onderzoek bleek dat binnen de begrenzing van de aan te leggen ontsluitingsweg sprake is van een grotendeels verstoord plaggendek/esdek. In de top van het dekzand zijn zes sporen gevonden in het zuidoostelijke deel van het tracé. Deze sporen bestaan uit kuilen en paalkuilen. In dit deel van het onderzoeksgebied is een definitief onderzoek (DO; een opgraving) uitgevoerd. Tijdens dit definitieve onderzoek zijn 32 archeologisch waardevolle sporen gevonden, bestaande uit kuilen en paalkuilen. Omdat slechts het tracé van de aan te leggen ontsluitingsweg is onderzocht, vormde de opgravingsput slechts een smalle strook door de totale vindplaats. Dit bemoeilijkte de interpretatie van de sporen. Op basis van de aanwezigheid van enkele grote en diepe, zogenaamde revolvertas-vormige, paalkuilen, kunnen twee gebouwplattegronden van het type Alphen-Ekeren verondersteld worden. Indien hier sprake is van gebouwplattegronden, zijn deze slecht geconserveerd: hoofdzakelijk de middenstijlen zijn gewaard gebleven. De twee veronderstelde gebouwplattegronden overlappen deels, wat duidt op twee bewoningsfasen. Het vondstmateriaal bestaat uit aardewerk en dierlijk bot. Het aardewerk bestaat grotendeels uit op de draaischijf gemaakt Romeins aardewerk en dateert de vindplaats tussen het eind van de eerste en de derde eeuw, met een nadruk op de tweede eeuw. Het dierlijk botmateriaal is te gefragmenteerd om tot een soortbepaling te leiden. In het noordwestelijk deel van de opgravingsput is een sloot uit de nieuwe tijd gevonden. Op een topografische kaart uit 1963 staat deze sloot weergegeven als perceelgrens. Dit onderzoek is uitgevoerd in een gedeelte van een groter plangebied. De vindplaats zal zich verder uitbreiden ten noorden en zuiden van de locatie van het definitieve onderzoek. Geadviseerd wordt hier in eerste instantie een proefsleuvenonderzoek uit te laten voeren om de begrenzing van de vindplaats en de mate van eventuele verstoringen vast te leggen. Op basis van de resultaten van dit proefsleuvenonderzoek kan bepaald worden of vervolgonderzoek nodig is, waar dit nodig is en welke vorm van vervolgonderzoek moet plaatsvinden