Archeologisch Bureauonderzoek

Op basis van de beschikbare aardwetenschappelijke, archeologische en historische gegevens is in het archeologisch bureauonderzoek een gespecificeerd archeologisch verwachtingsmodel opgesteld. Er kan samengevat gesteld worden dat voor het plangebied geen verwachting geldt op het aantreffen van vindplaatsen op uit de vroege en late prehistorie, de Romeinse Tijd en de Vroege Middeleeuwen vanwege de erosie van de geologische niveaus waarop deze vindplaatsen aangetroffen kunnen worden. Bij de processen van erosie en sedimentatie die geleid hebben tot het ontstaan van de ondergrond van het huidige landschap in de Late Middeleeuwen, zijn oudere afzettingen van het Laagpakket van Wierden, het Laagpakket van Wormer en het Hollandveen Laagpakket verdwenen. Dit betekent dat uitsluitend vindplaatsen uit de Late Middeleeuwen en de Nieuwe Tijd binnen het plangebied aanwezig kunnen zijn. Gelet op de inpoldering van het gebied in 1480, de vermoedelijk zeer beperkte omvang van laatmiddeleeuwse bewoning (indien al aanwezig), en de overstroming in 1552, geldt een lage verwachting op het aantreffen van vindplaatsen uit de Late Middeleeuwen. Na herbedijking van de Polder van Oud-Melissant in 1560 is achter de Molendijk tussen de Achterweg en de Voorstraat bebouwing aanwezig, zo blijkt uit het beschikbare kaartmateriaal. Dit betekent dat voor het plangebied voor de Nieuwe Tijd een hoge verwachting geldt op het aantreffen van vindplaatsen. De kans dat ter plaatse van het plangebied nederzettingsresten aanwezig zijn is echter beperkt, aangezien de rooilijnen in deze omgeving niet of nauwelijks veranderd lijken sinds de 17de eeuw. Geheel uitgesloten is dit echter niet. Wel kunnen in de ondergrond van het plangebied resten van infrastructuur, zoals oude bestrating en vroege fasen van het dijklichaam van de Molendijk aanwezig zijn, indien deze niet bij latere reconstructies verloren zijn gegaan