Inventariserend Veldonderzoek (opwaterfase)

In opdracht van BAM Infra / van den Herik Twentekanalen V.O.F. heeft Periplus Archeomare B.V. in samenwerking met DEEP B.V. een archeologisch inventariserend veldonderzoek (opwaterfase) uitgevoerd in de monding van de IJssel in het Ketelmeer. Het onderzoek bestond uit een gecombineerd side scan sonar en magnetometer onderzoek. Het plangebied voor het te saneren deel van de monding van de IJssel loopt van rivierkilometer 1000.9 (Eilandbrug) tot km 1006 (monding Ketelmeer). Het deel vanaf de Eilandbrug tot km 1002 is eerder onderzocht in 2010 ten behoeve van het project zomerbedverlaging IJssel. In dit deel zijn destijds geen objecten met een archeologische waarde aangetroffen, en vrijgegeven voor de geplande verdiepingswerkzaamheden. Tijdens het onderhavig inventariserend veldonderzoek is het deel vanaf km 1002 onderzocht, plus een overlap met het eerder onderzochte gebied. Tijdens het veldonderzoek zijn in totaal 53 side scan sonar contacten aangetroffen, en 121 magnetische anomalieën. Het merendeel van de over het algemeen kleine sonarcontacten betreffen losse stenen of recente objecten die verloren of gedumpt zijn. Deze objecten hebben geen archeologische waarde, maar kunnen wel baggerobstakels vormen. Het grootste deel van de magnetische anomalieën kan gerelateerd worden aan losse stenen (die ijzerhoudende mineralen bevatten) afkomstig van de dijktaluds. Van één grote anomalie (nr 83) in het centrum van de rivier bij km 1003 is niets zichtbaar op de sonaropnamen, wat betekent dat het ijzerhoudende object dat deze anomalie veroorzaakt begraven ligt in de waterbodem. Aan geen van de aangetroffen contacten is een archeologische verwachting toegekend. Op één locatie zijn de resten van een klein scheepswrak aangetroffen. Het gaat hier om een vermoedelijk recent ijzeren sloepje zonder archeologische waarde. Het is echter mogelijk dat zich binnen het plangebied nog objecten bevinden die geheel begraven zijn en dus niet zichtbaar zijn aan het waterbodemoppervlak, zoals wordt bevestigd door de magnetometeropnamen. Het gebied kan vanuit archeologisch oogpunt worden vrijgegeven voor de voorgenomen werkzaamheden. Tijdens de sanering kunnen nog resten aan het licht komen die tot heden volledig werden afgedekt in de waterbodem of niet als archeologisch object zijn herkend tijdens het geofysisch onderzoek. De uitvoerder is conform de Monumentenwet 1988 (herzien in 2007) verplicht om dergelijke vondsten te melden bij de bevoegde overheid. Deze meldingsplicht voor archeologische vondsten dient in het bestek of Plan van Aanpak van het werk te worden opgenomen