Duinweg 24

Uit zowel het bureauonderzoek als het archeologisch veldonderzoek is gebleken dat het plangebied tot eind 19e eeuw/begin 20e eeuw onbebouwd is gebleven. Het historisch kaartmateriaal geeft wel aan dat de Duinweg in het midden van de 17e eeuw al een belangrijke verbindingsweg was. Een brede kreek heeft het onderliggende Hollandveen in een groot gebied, waarbinnen ook het onderzoeksgebied valt, volledig weggeslagen. Mogelijke archeologische vindplaatsen uit de IJzertijd en/of Romeinse Tijd op de top van het veen zijn hierdoor geheel verdwenen. De bodem is ter hoogte van het onderzoeksgebied tot een diepte van circa 12m geërodeerd. In de boringen werd vastgesteld dat de bovenste halve meter recent verstoord is. Daaronder bevinden zich de hierboven genoemde kreekafzettingen. Er werden geen archeologische indicatoren aangetroffen in de boorkernen. Het Pleistocene niveau, waar zich mogelijk resten uit de Steentijd bevinden, bevindt zich op circa 20-25 meter onder huidig maaiveld en wordt bijgevolg ook niet bedreigd door de geplande werken. Het onderzoek heeft aangetoond dat de kans op het aantreffen van behoudenswaardige archeologische resten binnen het onderzoeksterrein zeer klein is. Er wordt dan ook geen archeologisch vervolgonderzoek geadviseerd voor het onderzochte gebied