Een actualisatie van het bureauonderzoek en inventariserend veldonderzoek

De ten behoeve van de actualisatie geraadpleegde bronnen bevestigen de voor het onderzoeksgebied uitgesproken verwachting. Het gebied strekt zich uit op de stroomrug van de Oude Rijn. De natuurlijke ondergrond bestaat uit kronkelwaard-, oever- en restgeulafzettingen. De kronkelwaard- en oeverafzettingen vormden vanaf de IJzertijd een ondergrond voor bewoning en andere menselijke activiteiten. Het bovenste deel van het bodemprofiel is verstoord door latere grondwerkzaamheden. Dit laatste is ook tijdens het in het plangebied uitgevoerde booronderzoek vastgesteld. In de boringen werden verstoringen in ieder geval tot 1,8 à 1,9 m –mv en plaatselijk tot 2,3 m –mv waargenomen. Op grond hiervan werd de kans op intacte archeologische resten zeer klein geacht. Deze aanname is gebaseerd op een zestal grondboringen, die echter niet evenredig verspreid over het plangebied zijn verricht. De vraag is of de in deze boringen waargenomen bodemprofielen representatief zijn voor het gehele plangebied. Daarom wordt geadviseerd om na de bovengrondse sloop van de bebouwing in het middendeel van de locatie alsook in de zuidwesthoek enkele verkennende boringen te zetten om het bestaande beeld van de bodemopbouw aan te vullen (afb. 8). Hierbij dient de saneringslocatie, het terreindeel waar sprake is van een sterke verhoging aan PAK's, metalen en/olie14, te worden vermeden