Een Bureauonderzoek

ADC ArcheoProjecten heeft in juni 2017 een bureauonderzoek uitgevoerd naar de archeologische waarde van de locatie Waardsedijk 48 in Snelrewaard, gemeente Oudewater. De aanleiding van het onderzoek is de voorgenomen sloop van schuren en de nieuwbouw van een woning met bijgebouwen. Op basis van het bureauonderzoek is een gespecificeerde verwachting opgesteld. Hieruit volgt dat het plangebied is gelegen in een rivierkom, waar op grote schaal veengroei plaatsvond. Dergelijke gebieden werden vanwege de natte omstandigheden slechts spaarzaam door de mens bezocht en waren in de periode vóór de grootschalige ontginningen in de Late Middeleeuwen ongeschikt voor bewoning en/of landbouw. Vanaf het begin van de jaartelling werd de Hollandse IJssel actief en werd het veen afgedekt met een dunne laag klei. Het is echter vanwege de lage ligging niet waarschijnlijk dat in het plangebied aan deze stroomgordel gerelateerde bewoningssporen zijn aan te treffen. Deze moet op de hogere delen van de oeverwallen gezocht worden, die zich ca. 150 m ten westen van het plangebied bevinden. Hierbij moet worden opgemerkt dat tot op heden bewoningssporen uit de Romeinse tijd en de Vroege Middeleeuwen op het grondgebied van de gemeente Oudewater zeldzaam zijn. Vanaf de 12e eeuw werden grote delen van het Hollands-Stichtse grensgebied, waarin het plangebied gelegen is, vanaf de noordelijke oever van de Hollandse IJssel ontgonnen en werd de Polder Snelrewaard en Zuid-Linschoten gevormd. Langs de Waardsedijk ontstond een bewoningslint waarin verspreide boerderijen lagen. Op basis van het geraadpleegde kaartmateriaal lijkt in ieder geval in de 17e eeuw al een boerderij in het plangebied te hebben gestaan, maar de oorsprong kan teruggaan tot in de Late Middeleeuwen. Op de 19e-eeuwse kaarten is te zien dat het erf in het middendeel van het plangebied, aan de straatkant ligt, met aan weerszijden een boomgaard. Het oostelijke perceel was in gebruik als weiland. Van de drie te slopen schuren bevindt de meest oostelijke zich op dit voormalige erf en de middelste bevindt zich in de voormalige boomgaard direct naast het erf. Voor beide locaties geldt dat hier resten van bebouwing gerelateerd aan dit erf verwacht kunnen worden. Archeologische resten worden verwacht vanaf het maaiveld en zullen bestaan uit ophogingslagen; opgebrachte klei- en zandlagen met hierin fragmenten aardewerk, dierlijk bot en bouwmateriaal. Onder deze ophogingslagen kunnen sporen van greppels en kuilen aanwezig zijn. Ook resten van oude muren of funderingen kunnen zich nog in de ondergrond bevinden. Op het meest westelijke perceel, op de locatie waar de meest westelijke schuur gesloopt wordt en waar de nieuwbouw gepland is, bevond zich een weiland. Vanwege de ligging buiten het historische erf, worden op deze locatie geen archeologische resten meer verwacht