Een Bureauonderzoek

ADC ArcheoProjecten heeft in augustus 2015 een bureauonderzoek uitgevoerd naar de mogelijke aanwezigheid van archeologische waarden op de locatie Damlaan 66-68 in Leidschendam, gemeente Leidschendam-Voorburg. De aanleiding van het onderzoek is de voorgenomen sloop van de huidige bebouwing, gevolgd door nieuwbouw. Op basis van het bureauonderzoek is een gespecificeerde verwachting opgesteld. Uit de geraadpleegde aardwetenschappelijke bronnen en profielen van archeologische boringen die in de directe omgeving zijn gezet, blijkt dat het plangebied is gelegen in een met veen overdekte standvlakte. De strandvlakte ligt ingeklemd tussen de strandwal van Rijswijk-Voorburg- Voorschoten, die ter plaatse uit verschillende opduikingen bestaat. Uit het grote aantal archeologische vindplaatsen vanaf het Neolithicum op de strandwallen en op de flank ervan blijkt dat de hoge (en droge) strandwallen, in combinatie met het natte achterland, uitermate geschikt voor bewoning waren. In de aangrenzende strandvlakten kunnen eveneens vindplaatsen uit het Neolithicum aanwezig zijn. Een eventuele nederzetting zal bestaan uit vondststrooiingen in de vorm van fragmenten aardewerk, vuursteen, natuursteen, bot en houtskool. Daarnaast kunnen ook grondsporen aanwezig zijn. In de periferie van een eventuele nederzetting moet rekening worden gehouden met een akkerlaag. Hierbij moet worden opgemerkt dat neolithische vindplaatsen in de omgeving van het plangebied tot dusver nog niet met zekerheid zijn vastgesteld. Als gevolg van vernatting en veenvorming tijdens de Bronstijd worden in het plangebied geen vindplaatsen uit deze periode verwacht. Uit waarnemingen elders in het zuidhollandse kustgebied is bekend dat in de IJzertijd en de Romeinse tijd het veenoppervlak lokaal voldoende droog was waardoor ook bewoning op het veen plaatsvond. In het onderzoeksgebied zijn in het veen evenwel geen veraarde lagen aangetroffen, die kunnen duiden op een bewoonbaar oppervlak. Bovendien zal een eventuele vindplaats zijn verstoord dan wel vernietigd door bouwactiviteiten in de 20e eeuw, in het bijzonder bij graafwerkzaamheden ten behoeve van de aanleg van de kelder onder het huidige pand. Verder moet rekening worden gehouden met compactie van het veenoppervlak door het opbrengen van een zandpakket. Ook eventuele middeleeuwse vindplaatsen zullen niet meer intact aanwezig zijn. Recente onderzoeken op het grondgebied van de gemeente Leidschendam-Voorburg naar de Fossa Corbulonis hebben geleid tot een andere zienswijze met betrekking tot de ligging van het tracé van het omstreeks 50 na Chr. door de Romeinen gegraven kanaal. Op basis hiervan kan niet geheel uitgesloten worden dat het kanaal door het onderzoeksgebied heeft gelopen. Gezien de bodemverstorende activiteiten is de kans zeer klein dat overblijfselen van dit kanaal binnen het plangebied aangetroffen worden. Op grond van oude kaarten worden in het plangebied geen resten van historische bebouwing verwacht. Vanwege de ligging in een strandvlakte moet rekening worden gehouden met vindplaatsen uit het Neolithicum. Aangezien de bovenkant van de strandzanden zich, op grond van archeologische boringen op een aangrenzende locatie, op 265 à 285 cm –mv (circa 2,75 m – NAP) kan worden verwacht, zal dit niveau bij de aanleg van funderingssleuven niet aangesneden worden. Wel zal ter plaatse van heipalen enige verstoring optreden. Deze verstoring wordt vanwege de geringe omvang in het algemeen als acceptabel beschouwd. Aanvullend onderzoek wordt niet noodzakelijk geacht