De heer

Gespecificeerde archeologische verwachting Het plangebied heeft een hoge kans op het voorkomen van archeologische resten daterend vanaf de IJzertijd tot en met de Nieuwe tijd. Archeologische resten uit de perioden IJzertijd en Romeinse tijd (Landbouwers) worden verwacht in en in de top van de oeverafzettingen die gesedimenteerd tijdens de actieve fase van de stroomgordel van Herwen. Archeologische resten uit de perioden Middeleeuwen en Nieuwe tijd worden verwacht in dezelfde top dan wel in de afdekkende laag oude woongrond, daar waar deze is opgebracht. Voor de perioden Midden-IJzertijd - Romeinse tijd kunnen er in de archeologische laag nederzettingsporen, grafvelden en/of rituele plaatsen gevonden worden. Uit de periode Middeleeuwen tot aan Nieuwe tijd kunnen resten en sporen van een (boeren)erf gevonden worden. De archeologische laag zal vooral bestaan uit een vermenging van onder meer kleine fragmenten aardewerk, houtskool en bot met het oorspronkelijke substraat. Restanten van structuren die kunnen worden verwacht zijn muurwerk, fundamenten, water- en beerputten e.d. Organische resten en bot zullen waarschijnlijk zijn aangetast, omdat deze door de huidige gereguleerde grondwaterstanden bloot zullen hebben gestaan aan zuurstofrijke condities. Een afdekkende laag woongrond zorgt anderzijds wel voor een goede/betere conservering van dergelijke resten onder deze laag. Eerder uitgevoerde archeologische onderzoeken laten in de directe omgeving van het plangebied een rijke bewoningsgeschiedenis zien vanaf de IJzertijd en zeker tijdens de Middeleeuwen en Nieuwe tijd, waarbij al veel archeologische resten zijn aangetroffen. Verwacht wordt dat bij de aanwezigheid van een archeologische vindplaats deze gekenmerkt wordt door een matig/hoge dichtheid van resistente mobilia (aardewerk, metaalresten (lokale ijzerproductie) en een matig/hoge spoordichtheid (immobilia). Daarnaast werden nabij de nederzetting water- en drenkkuilen aangelegd (meestal op de overgang naar of in lager gelegen terreindelen, waar minder diep gegraven hoefde te worden tot aan het grondwater). Water- en drenkkuilen moeten wel gezien worden als puntlocaties. Resten van afvaldumps kunnen over een groter oppervlak verspreid zijn. Afvaldumps zijn zeer rijk aan vondsten en hebben dan ook een hoge vondstdichtheid. Conclusie Op grond van de beantwoorde onderzoeksvragen, conform het Handboek archeologisch onderzoek binnen de regio Arnhem (tweede druk, mei 2014), blijkt dat binnen het plangebied archeologische complexen kunnen worden verwacht die zichtbaar zijn als duidelijk ontwikkelde cultuurlagen in de natuurlijke oeverwalafzettingen en in de vorm van een oude woongrond met hierin vaak veel afvalresten. Restanten van structuren, zoals muurwerk, fundamenten, water- en beerputten e.d., hebben veel¬al een beperkte ruimtelijke spreiding, maar kunnen op basis van het beschikbare historisch kaartmateriaal vaak wel beter aangeduid worden waar deze kunnen worden verwacht. Advies De initiatiefnemer is voornemens van de bestaande woonboerderij in het uiterst noordwestelijke deel van het plangebied alleen de bovengrondse delen te slopen. Voor dit deel van het plangebied wordt dan ook niet geadviseerd een archeologisch vervolgonderzoek te laten uitvoeren. Mocht de initiatief-nemer er toch voor kiezen om ook de ondergrondse delen te slopen, dan wordt geadviseerd dit archeologisch te laten begeleiding, om daarmee mogelijk aanwezige restanten van een voorloper van de bestaande woonboerderij in kaart te brengen. Muur-, funderings- en vloerresten van deze voorloper kunnen direct onder de huidige vloer van de woonboerderij worden verwacht. Binnen het bestaande woonerf/het oppervlak van de oude woongrond wordt verder een complexe bodemopbouw verwacht, bestaande uit opgebrachte grond/cultuurlagen en verstoringen uit verschillen-de periodes die op korte afstand zeer sterk kunnen variëren, waardoor een booronderzoek binnen het bestaande woonerf/het oppervlak van de oude woongrond niet als een geschikte onderzoeksmethode wordt geacht. Bij toekomstige bodemingrepen binnen dit terreindeel dient dan ook een proefsleuvenonderzoek (IVO-P) te worden uitgevoerd (zie figuur 17). Buiten de begrenzing van de oude woongrond/het huidige erf, zijnde de zuidoostelijke helft van het plangebied, kan door middel van een gecombineerd verkennend en karterend booronderzoek (zie figuur 17) in kaart gebracht worden waar sprake is van een (grotendeels) intact bodemprofiel en kunnen deze terreindelen direct systematisch onderzocht worden op de aanwezigheid van archeologische indicatoren. Omdat eerder uitgevoerd archeologisch onderzoek zowel binnen als buiten de begrenzing van bekende oude woongronden hebben geresulteerd in het aantreffen van archeologische vindplaats, kan vanuit praktische en tijdsbesparende (i.v.m. de aanvraagprocedure van de omgevingsvergunning) overwegingen direct gekozen worden om de civieltechnische graafwerkzaamheden (het uitgraven van de bouwput ten behoeve van de nieuwbouw) in de zuidoostelijke helft van het plangebied door een archeologisch team te laten begeleiden, waarbij archeologische waarden bij het aantreffen direct geborgen worden en daarmee ex-situ worden behouden (protocol Opgraven). Hierbij dient wel rekening te worden gehouden dat bij het aantreffen van archeologie dit een vertragende werking kan hebben op de planning van de civieltechnische graafwerkzaamheden. Voor dit onderzoek dient een door de bevoegde overheid goedgekeurd Programma van eisen te zijn opgesteld waarin is vastgelegd waaraan het onderzoek moet voldoen