ADC Rapport 4647

ADC ArcheoProjecten heeft in juni 2018 een bureauonderzoek en inventariserend veldonderzoek uitgevoerd op de locatie Bussele achter nummer 30 in Erp, gemeente Meierijstad. De aanleiding van het onderzoek is de aanvraag van een omgevingsvergunning ten behoeve van de bouw van een bedrijfshal. Op basis van het bureauonderzoek is een gespecificeerde verwachting opgesteld. Hieruit volgt dat het plangebied landschappelijk gezien op een dekzandwelving is gelegen. Archeologische waarnemingen wijzen uit dat de hogere gronden langs het beekdal van de Aa reeds vroeg in gebruik waren voor bewoning, landbouw en andere activiteiten. Het plangebied ligt evenwel op enige afstand van dit beekdal. Hoewel tot op heden in de directe omgeving geen archeologische waarnemingen zijn gedaan, kan niet uitgesloten worden dat ook hier menselijke activiteiten hebben plaatsgehad. Op grond van de ouderdom van de te verwachten afzettingen in het plangebied moet rekening worden gehouden met resten vanaf het Laat-Paleolithicum. Resten uit het Laat-Paleolithicum en het Mesolithicum kunnen bestaan uit restanten van kampementen van jager-verzamelaars en zullen zich manifesteren in de vorm van vuursteen- en houtskoolconcentraties. Resten uit het Neolithicum, de Bronstijd, de IJzertijd, de Romeinse tijd en de Middeleeuwen kunnen gerelateerd zijn aan nederzettingsterreinen en kunnen zich manifesteren in de vorm van een cultuurlaag, een omgewerkte laag onder het plaggendek met daarin aardewerkscherven en houtskool, en grondsporen. Organische resten en bot zullen door de relatief droge en zure bodemomstandigheden slecht zijn geconserveerd. Eventuele grondsporen (uitgezonderd diepe paalsporen, waterputten et cetera) zullen zich tot een halve meter in de natuurlijke ondergrond (dekzand) bevinden. Door afdekking met een plaggendek, dat opgebracht kan zijn vanaf de Late Middeleeuwen, kunnen eventueel onderliggende archeologische resten buiten het bereik van latere (agrarische) grondbewerking zijn gebleven. Dit komt de gaafheid van eventuele vindplaatsen en de conservering van archeologische resten ten goede. Hierbij moet worden opgemerkt dat het plaggendek bij de uitbreiding (derde fase) van het bedrijventerrein Molenakker in de jaren 90 van de vorige eeuw mogelijk verwijderd is. Verder moet rekening worden gehouden met in het verleden uitgevoerde zandwinningsactiviteiten. De kans bestaat dat door deze en andere grondwerkzaamheden, zoals de aanleg van nutsvoorzieningen, het oorspronkelijke bodemprofiel is aangetast of verdwenen. Gelet op het kaartbeeld van 19e en 20e eeuwse kaarten, waarop het plangebied zich in een agrarisch gebied bevindt, buiten de doorgaande wegen, zijn geen resten van boerderijplaatsen uit de periode Late Middeleeuwen en Nieuwe tijd te verwachten. Teneinde bovengenoemde verwachting te toetsen en aan te vullen is in het plangebied een verkennend booronderzoek uitgevoerd. Hieruit blijkt dat de natuurlijke ondergrond van het plangebied, in overeenstemming met het bureauonderzoek, uit dekzand (Laagpakket van Wierden; Formatie van Boxtel ) bestaat. Het dekzand wordt afgedekt door een 50 à 70 cm dik pakket ophoogzand, gevolgd een 40 cm dik pakket repac en een 12 cm dikke laag asfalt. In een boring die op de rand van het plangebied is verricht, wordt het dekzand afgedekt door een humeuze bovengrond van 95 cm dikte, dat op grond van de scherpe ondergrens en het ontbreken van een oude akkerlaag en resten van een podzolbodem, recent opgebracht lijkt te zijn. Waarschijnlijk is in het plangebied het oorspronkelijk aanwezige plaggendek en de onderliggende podzolbodem afgegraven, waarna het maaiveld ten behoeve van de inrichting als bedrijventerrein is verhoogd en verstevigd met respectievelijk een zandpakket en repac. Eventueel aanwezige archeologische resten moeten als verloren worden beschouwd