Attouda Antik Kenti–Hisar yerleşiminin peyzaj potansiyelinin turizm olanakları açısından değerlendirilmesi

Tarihsel süreç içerisinde farklı uygarlıklara ait izler taşıyan çok katmanlı yerleşimler, fiziksel, sosyal, ekonomik sorunlar nedeniyle yok olmakla karşı karşıya kalmaktadır. Bu noktada, kültürü, doğası, özgün dokusu ile var olma mücadelesi veren yerleşimlerin, konumu, tarihi, coğrafyası, sosyo-ekonomik durumu, geleneksel özgün mimari dokusu, doğal ve kültürel değerlerinin korunması ve sürdürülebilirliğinin sağlanarak geleceğe taşınması konusunda neler yapılabileceğinin tartışılmalıdır. Yaşatarak koruma, yeni işlev ile tarihi, kültürel, çevresel ve ekonomik olarak sürdürülebilirliğinin sağlanabilmesi için bir araçtır. Ancak koruma ile işlevsel değişim arasında doğru bir dengenin kurulması gerekmektedir. Bu çalışmada; kültürel ve doğal çevresinin, sosyal, kültürel ve ekonomik yaşamı ile biçimlenmiş, özgün mekânsal karakteristik özellikleri ile geçmişten günümüze miras olarak kalan arkeolojik ve kentsel sit özelliğindeki Attouda Antik Kenti – Hisar Yerleşimi ele alınmıştır. Kültürel peyzaj özelliğindeki alanın sahip olduğu peyzaj potansiyelinin yaşatılması, korunması ve gelecek nesillere aktarılması amacıyla yerleşiminin doğru işlevlendirerek yaşatılmasına çözüm olarak, tarihi yerleşimlerin korunması, geliştirilmesi ve sürdürülebilirliğine yönelik strateji ve eylemler için önemli bir potansiyel oluşturması sebebiyeti ile, turizm kullanımı düşünülmüştür. Bu kapsamda alanın kültürel sürekliliğinin devam ettirilmesi ve günümüz yaşamı ile entegrasyonunda var olan peyzaj potansiyelinin turizm kullanımlarına yönelik olasılıkları tespit edilmiş ve koruma-kullanma dengesi gözetilerek turizm alternatifleri için öneriler geliştirilmiştir. Alanın kendine özgü doğal ve kültürel özelliklerinin korunacağı, okunabilirliğinin, korunmasının ve değerinin artırılmasının, tanınırlığının, bölgesel gelişime katkısının doğru ve etkin olabilecek koruma-kullanma temelinde değerlendirilmesi, alanın geçmişten geleceğe akılcı ve bütüncül bir yaklaşım ekseninde sürdürebilirliğine olanak sağlayacağı düşünülmektedir