Archeologisch bureauonderzoek: Herinrichting Dreefzicht, Haarlem. Gemeente Haarlem. IDDS Archeologie rapport 2271

In opdracht van Witteveen+Bos is in mei 2019 een archeologisch bureauonderzoek uitgevoerd in verband met de geplande (her)ontwikkeling van het plangebied aan de Fonteinlaan 1, de “Dreefzicht” in Haarlem, gemeente Haarlem. Uit het bureauonderzoek blijkt dat het plangebied is gelegen op de strandwal van Haarlem. Deze strandwal bestaat uit een niet van elkaar te onderscheiden combinatie van Oude duinen waarbij in de afzettingen van de Oude duinen verschillende humeuze niveaus voorkomen veroorzaakt door de tijdelijke begroeiing van laagtes tussen de individuele duinen. Op basis van eerder uitgevoerd onderzoek in Haarlem is bekend dat op deze strandwal archeologische vindplaatsen voorkomen die dateren vanaf het Laat-Neolithicum tot en met de Nieuwe tijd. Het gaat onder andere om vindplaatsen met resten van bewoning. Op basis van deze informatie kunnen in de bodem van het plangebied meerdere vegetatieniveaus voorkomen waarin archeologische vindplaatsen aanwezig kunnen zijn. Binnen het plangebied komt mogelijk een humeuze laag voor op circa -0,80 NAP (zoals aangetroffen bij werkzaamheden bij de Dreefzicht in 1979-1980) en dat is voor het grootste deel van het plangebied een diepte van ongeveer 2,6 m -mv. Uit datzelfde onderzoek bleek ook dat de bovengrond tot een diepte van 0,4 tot 0,7 m -mv verstoord is. Uit de informatie van de historische kaarten kan worden opgemaakt dat het terrein onder en rondom de Dreefzicht ligt op een verhoging (mogelijk deels opgebracht grond). De archeologische verwachting voor vindplaatsen uit de perioden Laat-Neolithicum tot Late Middeleeuwen is middelhoog en gekoppeld aan in de strandwal/Oude duinen aanwezige humeuze niveaus. Deze vindplaatsen kunnen bestaan uit bewoningsresten, begravingen, agrarische resten, nijverheid of infrastructuur waarbinnen de resten kunnen bestaan uit resten van aardewerk, metaal, glas, steen, en dergelijke en grondsporen van palen, kuilen, putten, sloten en dergelijke. De conservering van dergelijke archeologische waarden is veelal goed zolang deze begraven voorkomen. De archeologische verwachting voor resten uit de Late Middeleeuwen en uit de Nieuwe tijd (tot ongeveer de 18e eeuw) is middelhoog. Dit blijkt onder meer uit het feit dat er een kelder en een waterput zijn aangetroffen tijdens de waarneming in 1980. Op diverse historische kaarten is bebouwing weergegeven in de directe omgeving in het plangebied, hoewel nooit in het plangebied zelf. Deze resten zullen voornamelijk aan de top van de afzettingen van de Oude duinen hebben gelegen en die afzettingen zijn mogelijk bij de inrichting van het plangebied in de 19e eeuw geëgaliseerd. In hoeverre deze resten verstoord zijn geraakt door deze herinrichting is op het moment onduidelijk