Wymogi stawiane uzasadnieniom wyroków sądów I i II instancji a rzetelność postępowania odwoławczego

Przedmiotem opracowania są wymogi stawiane uzasadnieniom wyroków sądów I i II instancji a rzetelność postępowania odwoławczego. Należy bowiem zawsze mieć na uwadze, że wymiar sprawiedliwości sprawowany jest nie tylko poprzez wydawanie wyroków, ale także poprzez ich uzasadnienie. Zarówno wyrok jak i uzasadnienie są czynnościami procesowymi, których celem jest rozstrzygnięcie o przedmiocie procesu karnego. W artykule zostały wskazane także funkcje jakie powinno spełniać uzasadnienie wyroku sądu I instancji i sądu odwoławczego. Należy pamiętać, iż elementy te mogą być modyfikowane, szczególnie dotyczy to tzw. części historycznej. Struktura uzasadniania wyroku powinna być bowiem zawsze dostosowana nie tylko do rodzaju rozstrzygnięcia sądu, ale także do zakresu zaskarżenia i charakteru zarzutów. W niniejszym artykule poruszono również zagadnienie związane z uzasadnianiem wyroku sądu odwoławczego z urzędu.Niniejszy artykuł powstał w ramach projektu badawczego pt. „Czy polski model postępowania odwoławczego w sprawach karnych jest rzetelny?” (konkurs „OPUS 8” ) finansowanego przez Narodowe Centrum Nauki zgodnie z umową nr UMO-2014/15/B/HS5/02689.Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w OlsztynieBoratyńska K.T, Górski A., Królikowski M., Sakowicz A., Warchoł M., Ważny A., Kodeks postępowania karnego. Komentarz, Warszawa 2016.Broniecka R., Uzasadnienie wyroku w polskim postępowaniu karnym, Warszawa 2014.Grzeszczyk W., Uzasadnienie wyroku sądu odwoławczego, Prokuratura i Prawo 2008, nr. 6.Hofmański P., Sadzik E., Zgryzek K., Kodeks postępowania karnego. Tom II. Komentarz do artykułów 297-467. Warszawa 2011.Hofmański P., Zabłocki S., Elementy metodyki pracy sędziego w sprawach karnych, Warszawa 2011.Klejnowska, M. „Częściowe” uzasadnienie wyroku w sprawie karnej, PiP 2005.Steinborn S. (red.), Kodeks postępowania karnego. Komentarz do wybranych przepisów, Opublikowano: LEX/el. 2016.Świecki D. (red.), Kodeks postępowania karnego. Komentarz do zmian 2016. Opublikowano: WK 2016.post. SN z 19.2.2013 r., II KZ 5/13, LEX nr 1277732;post. SN z 11.10.2002 r., WA 53/02, OSNKW 2003, nr 1–2, poz. 15 z glosą krytyczną S.M. Przyjemskiego, OSP 2003, z. 10, s. 127;post. SN z 19.9.2012 r., V KZ 54/12, LEX nr 1220996;post. SA w Lublinie z dnia 24 października 2012 r. II S 21/12, LEX nr 1237282;post. SA w Katowicach z dnia 11 maja 2016 r.,II AKz 228/16, LEX nr 2087722;Uchwała Zgromadzenia Ogólnego SN z dnia 15 lipca 1974r., KwPr 2/74, OSNC 1974, nr 12, poz. 203.Wyrok SN z 5.12.1985 r., V KRN 681/85, OSNPG 1986, nr 8, poz. 115;Wyrok SA w Krakowie z dnia 10 listopada 2012 r., II AKa 107/12, KZS 2012/12/50 - wyrok z dnia 10 listopada 2012 r.;Wyrok SA w Szczecinie z dnia 28.09.2017, II AKa 129/17, niepubl.;Wyrok SA w Katowicach z dnia 08.05.2017, II AKa 367/16, niepubl.;Wyrok SA w Lublinie z dnia 04.04.2017, II AKa 62/17, niepubl