Onderhandelingsethiek

Onderhandelingsethiek is een theorie over morele compromisvorming via voorwaardelijk onderhandelen. De behoefte aan een dergelijke theorie groeide in de tweede helft van de twintigste eeuw doordat processen van democratisering verschuivingen teweegbrachten in morele gewoontes en in het hanteren van morele normen. Moraliteit werd steeds minder van bovenaf opgelegd, en meer door de betrokkenen intersubjectief vastgesteld. McGill (1969) pleitte al voor het ontwikkelen van onderhandelingsprocessen die passen bij deze morele verschuivingen. De onderhandelingsethiek staat in de traditie van de sociale contracttheorie, maar maakt een ontwikkeling door van hypothetisch naar praktisch